Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
395
ἢ ἔπει ὤνησας κραδίην Διὸς ἠὲ καὶ ἔργῳ.
396
πολλάκι γάρ σεο πατρὸς ἐνὶ μεγάροισιν ἄκουσα
397
εὐχομένης ὅτ᾽ ἔφησθα κελαινεφέϊ Κρονίωνι
398
οἴη ἐν ἀθανάτοισιν ἀεικέα λοιγὸν ἀμῦναι,
399
ὁππότε μιν ξυνδῆσαι Ὀλύμπιοι ἤθελον ἄλλοι
400
Ἥρη τ᾽ ἠδὲ Ποσειδάων καὶ Παλλὰς Ἀθήνη:
401
ἀλλὰ σὺ τόν γ᾽ ἐλθοῦσα θεὰ ὑπελύσαο δεσμῶν,
402
ὦχ᾽ ἑκατόγχειρον καλέσασ᾽ ἐς μακρὸν Ὄλυμπον,
403
ὃν Βριάρεων καλέουσι θεοί , ἄνδρες δέ τε πάντες
404
Αἰγαίων᾽ , ὃ γὰρ αὖτε βίην οὗ πατρὸς ἀμείνων:
405
ὅς ῥα παρὰ Κρονίωνι καθέζετο κύδεϊ γαίων:
406
τὸν καὶ ὑπέδεισαν μάκαρες θεοὶ οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἔδησαν.
407
τῶν νῦν μιν μνήσασα παρέζεο καὶ λαβὲ γούνων
408
αἴ κέν πως ἐθέλῃσιν ἐπὶ Τρώεσσιν ἀρῆξαι,
409
τοὺς δὲ κατὰ πρύμνας τε καὶ ἀμφ᾽ ἅλα ἔλσαι Ἀχαιοὺς
410
κτεινομένους , ἵνα πάντες ἐπαύρωνται βασιλῆος,
411
γνῷ δὲ καὶ Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων
412
ἣν ἄτην ὅ τ᾽ ἄριστον Ἀχαιῶν οὐδὲν ἔτισεν.
413
τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα Θέτις κατὰ δάκρυ χέουσα:
414
ὤ μοι τέκνον ἐμόν , τί νύ σ᾽ ἔτρεφον αἰνὰ τεκοῦσα;
415
αἴθ᾽ ὄφελες παρὰ νηυσὶν ἀδάκρυτος καὶ ἀπήμων
416
ἧσθαι , ἐπεί νύ τοι αἶσα μίνυνθά περ οὔ τι μάλα δήν:
417
νῦν δ᾽ ἅμα τ᾽ ὠκύμορος καὶ ὀϊζυρὸς περὶ πάντων
418
ἔπλεο : τώ σε κακῇ αἴσῃ τέκον ἐν μεγάροισι.
419
τοῦτο δέ τοι ἐρέουσα ἔπος Διὶ τερπικεραύνῳ
420
εἶμ᾽ αὐτὴ πρὸς Ὄλυμπον ἀγάννιφον αἴ κε πίθηται.