Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
412
ἣν ἄτην ὅ τ᾽ ἄριστον Ἀχαιῶν οὐδὲν ἔτισεν.
413
τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα Θέτις κατὰ δάκρυ χέουσα:
414
ὤ μοι τέκνον ἐμόν , τί νύ σ᾽ ἔτρεφον αἰνὰ τεκοῦσα;
415
αἴθ᾽ ὄφελες παρὰ νηυσὶν ἀδάκρυτος καὶ ἀπήμων
416
ἧσθαι , ἐπεί νύ τοι αἶσα μίνυνθά περ οὔ τι μάλα δήν:
417
νῦν δ᾽ ἅμα τ᾽ ὠκύμορος καὶ ὀϊζυρὸς περὶ πάντων
418
ἔπλεο : τώ σε κακῇ αἴσῃ τέκον ἐν μεγάροισι.
419
τοῦτο δέ τοι ἐρέουσα ἔπος Διὶ τερπικεραύνῳ
420
εἶμ᾽ αὐτὴ πρὸς Ὄλυμπον ἀγάννιφον αἴ κε πίθηται.