Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
421
ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν νηυσὶ παρήμενος ὠκυπόροισι
422
μήνι᾽ Ἀχαιοῖσιν , πολέμου δ᾽ ἀποπαύεο πάμπαν:
423
Ζεὺς γὰρ ἐς Ὠκεανὸν μετ᾽ ἀμύμονας Αἰθιοπῆας
424
χθιζὸς ἔβη κατὰ δαῖτα , θεοὶ δ᾽ ἅμα πάντες ἕποντο:
425
δωδεκάτῃ δέ τοι αὖτις ἐλεύσεται Οὔλυμπον δέ,
426
καὶ τότ᾽ ἔπειτά τοι εἶμι Διὸς ποτὶ χαλκοβατὲς δῶ,
427
καί μιν γουνάσομαι καί μιν πείσεσθαι ὀΐω.
428
ὣς ἄρα φωνήσασ᾽ ἀπεβήσετο , τὸν δὲ λίπ᾽ αὐτοῦ
429
χωόμενον κατὰ θυμὸν ἐϋζώνοιο γυναικὸς
430
τήν ῥα βίῃ ἀέκοντος ἀπηύρων : αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς
431
ἐς Χρύσην ἵκανεν ἄγων ἱερὴν ἑκατόμβην.
432
οἳ δ᾽ ὅτε δὴ λιμένος πολυβενθέος ἐντὸς ἵκοντο
433
ἱστία μὲν στείλαντο , θέσαν δ᾽ ἐν νηῒ μελαίνῃ,
434
ἱστὸν δ᾽ ἱστοδόκῃ πέλασαν προτόνοισιν ὑφέντες