Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
ἣν διὰ μαντοσύνην , τήν οἱ πόρε Φοῖβος Ἀπόλλων:
σφιν ἐὺ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν:
Ἀχιλεῦ κέλεαί με Διῒ φίλε μυθήσασθαι
75
μῆνιν Ἀπόλλωνος ἑκατηβελέταο ἄνακτος:
τοὶ γὰρ ἐγὼν ἐρέω : σὺ δὲ σύνθεο καί μοι ὄμοσσον
μέν μοι πρόφρων ἔπεσιν καὶ χερσὶν ἀρήξειν:
γὰρ ὀΐομαι ἄνδρα χολωσέμεν , ὃς μέγα πάντων
Ἀργείων κρατέει καί οἱ πείθονται Ἀχαιοί:
80
κρείσσων γὰρ βασιλεὺς ὅτε χώσεται ἀνδρὶ χέρηϊ:
εἴ περ γάρ τε χόλον γε καὶ αὐτῆμαρ καταπέψῃ,
ἀλλά τε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον , ὄφρα τελέσσῃ,
ἐν στήθεσσιν ἑοῖσι : σὺ δὲ φράσαι εἴ με σαώσεις.
τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς:
85
θαρσήσας μάλα εἰπὲ θεοπρόπιον τι οἶσθα:
οὐ μὰ γὰρ Ἀπόλλωνα Διῒ φίλον , τε σὺ Κάλχαν
εὐχόμενος Δαναοῖσι θεοπροπίας ἀναφαίνεις,
οὔ τις ἐμεῦ ζῶντος καὶ ἐπὶ χθονὶ δερκομένοιο
σοὶ κοίλῃς παρὰ νηυσί βαρείας χεῖρας ἐποίσει
90
συμπάντων Δαναῶν , οὐδ᾽ ἢν Ἀγαμέμνονα εἴπῃς,