Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
91
ὃς νῦν πολλὸν ἄριστος Ἀχαιῶν εὔχεται εἶναι.
92
καὶ τότε δὴ θάρσησε καὶ ηὔδα μάντις ἀμύμων:
93
οὔ τ᾽ ἄρ ὅ γ᾽ εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται οὐδ᾽ ἑκατόμβης,
94
ἀλλ᾽ ἕνεκ᾽ ἀρητῆρος ὃν ἠτίμησ᾽ Ἀγαμέμνων,
95
οὐδ᾽ ἀπέλυσε θύγατρα καὶ οὐκ ἀπεδέξατ᾽ ἄποινα,
96
τοὔνεκ᾽ ἄρ᾽ ἄλγε᾽ ἔδωκεν ἑκηβόλος ἠδ᾽ ἔτι δώσει:
97
οὐδ᾽ ὅ γε πρὶν Δαναοῖσιν ἀεικέα λοιγὸν ἀπώσει
98
πρίν γ᾽ ἀπὸ πατρὶ φίλῳ δόμεναι ἑλικώπιδα κούρην
99
ἀπριάτην ἀνάποινον , ἄγειν θ᾽ ἱερὴν ἑκατόμβην
100
ἐς Χρύσην : τότε κέν μιν ἱλασσάμενοι πεπίθοιμεν.