Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
91
ὃς νῦν πολλὸν ἄριστος Ἀχαιῶν εὔχεται εἶναι.
92
καὶ τότε δὴ θάρσησε καὶ ηὔδα μάντις ἀμύμων:
93
οὔ τ᾽ ἄρ ὅ γ᾽ εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται οὐδ᾽ ἑκατόμβης,
94
ἀλλ᾽ ἕνεκ᾽ ἀρητῆρος ὃν ἠτίμησ᾽ Ἀγαμέμνων,
95
οὐδ᾽ ἀπέλυσε θύγατρα καὶ οὐκ ἀπεδέξατ᾽ ἄποινα,
96
τοὔνεκ᾽ ἄρ᾽ ἄλγε᾽ ἔδωκεν ἑκηβόλος ἠδ᾽ ἔτι δώσει:
97
οὐδ᾽ ὅ γε πρὶν Δαναοῖσιν ἀεικέα λοιγὸν ἀπώσει
98
πρίν γ᾽ ἀπὸ πατρὶ φίλῳ δόμεναι ἑλικώπιδα κούρην
99
ἀπριάτην ἀνάποινον , ἄγειν θ᾽ ἱερὴν ἑκατόμβην
100
ἐς Χρύσην : τότε κέν μιν ἱλασσάμενοι πεπίθοιμεν.
101
ἤτοι ὅ γ᾽ ὣς εἰπὼν κατ᾽ ἄρ᾽ ἕζετο : τοῖσι δ᾽ ἀνέστη
102
ἥρως Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων
103
ἀχνύμενος : μένεος δὲ μέγα φρένες ἀμφιμέλαιναι
104
πίμπλαντ᾽ , ὄσσε δέ οἱ πυρὶ λαμπετόωντι ἐΐκτην:
105
Κάλχαντα πρώτιστα κάκ᾽ ὀσσόμενος προσέειπε:
106
μάντι κακῶν οὐ πώ ποτέ μοι τὸ κρήγυον εἶπας:
107
αἰεί τοι τὰ κάκ᾽ ἐστὶ φίλα φρεσὶ μαντεύεσθαι,
108
ἐσθλὸν δ᾽ οὔτέ τί πω εἶπας ἔπος οὔτ᾽ ἐτέλεσσας:
109
καὶ νῦν ἐν Δαναοῖσι θεοπροπέων ἀγορεύεις
110
ὡς δὴ τοῦδ᾽ ἕνεκά σφιν ἑκηβόλος ἄλγεα τεύχει,
111
οὕνεκ᾽ ἐγὼ κούρης Χρυσηΐδος ἀγλά᾽ ἄποινα
112
οὐκ ἔθελον δέξασθαι , ἐπεὶ πολὺ βούλομαι αὐτὴν
113
οἴκοι ἔχειν : καὶ γάρ ῥα Κλυταιμνήστρης προβέβουλα
114
κουριδίης ἀλόχου , ἐπεὶ οὔ ἑθέν ἐστι χερείων,