Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
271
δὴ τότ᾽ Ὀδυσσῆος πύκασεν κάρη ἀμφιτεθεῖσα.
272
τὼ δ᾽ ἐπεὶ οὖν ὅπλοισιν ἔνι δεινοῖσιν ἐδύτην,
273
βάν ῥ᾽ ἰέναι , λιπέτην δὲ κατ᾽ αὐτόθι πάντας ἀρίστους.
274
τοῖσι δὲ δεξιὸν ἧκεν ἐρῳδιὸν ἐγγὺς ὁδοῖο
275
Παλλὰς Ἀθηναίη : τοὶ δ᾽ οὐκ ἴδον ὀφθαλμοῖσι
276
νύκτα δι᾽ ὀρφναίην , ἀλλὰ κλάγξαντος ἄκουσαν.
277
χαῖρε δὲ τῷ ὄρνιθ᾽ Ὀδυσεύς , ἠρᾶτο δ᾽ Ἀθήνῃ:
278
κλῦθί μευ αἰγιόχοιο Διὸς τέκος , ἥ τέ μοι αἰεὶ
279
ἐν πάντεσσι πόνοισι παρίστασαι , οὐδέ σε λήθω
280
κινύμενος : νῦν αὖτε μάλιστά με φῖλαι Ἀθήνη,
281
δὸς δὲ πάλιν ἐπὶ νῆας ἐϋκλεῖας ἀφικέσθαι
282
ῥέξαντας μέγα ἔργον , ὅ κε Τρώεσσι μελήσῃ.
283
δεύτερος αὖτ᾽ ἠρᾶτο βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης:
284
κέκλυθι νῦν καὶ ἐμεῖο Διὸς τέκος Ἀτρυτώνη:
285
σπεῖό μοι ὡς ὅτε πατρὶ ἅμ᾽ ἕσπεο Τυδέϊ δίῳ
286
ἐς Θήβας , ὅτε τε πρὸ Ἀχαιῶν ἄγγελος ᾔει.
287
τοὺς δ᾽ ἄρ᾽ ἐπ᾽ Ἀσωπῷ λίπε χαλκοχίτωνας Ἀχαιούς,
288
αὐτὰρ ὃ μειλίχιον μῦθον φέρε Καδμείοισι
289
κεῖσ᾽ : ἀτὰρ ἂψ ἀπιὼν μάλα μέρμερα μήσατο ἔργα
290
σὺν σοὶ δῖα θεά , ὅτε οἱ πρόφρασσα παρέστης.
291
ὣς νῦν μοι ἐθέλουσα παρίσταο καί με φύλασσε.
292
σοὶ δ᾽ αὖ ἐγὼ ῥέξω βοῦν ἦνιν εὐρυμέτωπον
293
ἀδμήτην , ἣν οὔ πω ὑπὸ ζυγὸν ἤγαγεν ἀνήρ:
294
τήν τοι ἐγὼ ῥέξω χρυσὸν κέρασιν περιχεύας.
295
ὣς ἔφαν εὐχόμενοι , τῶν δ᾽ ἔκλυε Παλλὰς Ἀθήνη.
296
οἳ δ᾽ ἐπεὶ ἠρήσαντο Διὸς κούρῃ μεγάλοιο,
297
βάν ῥ᾽ ἴμεν ὥς τε λέοντε δύω διὰ νύκτα μέλαιναν
298
ἂμ φόνον , ἂν νέκυας , διά τ᾽ ἔντεα καὶ μέλαν αἷμα.
299
οὐδὲ μὲν οὐδὲ Τρῶας ἀγήνορας εἴασεν Ἕκτωρ
300
εὕδειν , ἀλλ᾽ ἄμυδις κικλήσκετο πάντας ἀρίστους,