Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
361
ἢ κεμάδ᾽ ἠὲ λαγωὸν ἐπείγετον ἐμμενὲς αἰεὶ
362
χῶρον ἀν᾽ ὑλήενθ᾽ , ὃ δέ τε προθέῃσι μεμηκώς,
363
ὣς τὸν Τυδεΐδης ἠδ᾽ ὃ πτολίπορθος Ὀδυσσεὺς
364
λαοῦ ἀποτμήξαντε διώκετον ἐμμενὲς αἰεί.
365
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ τάχ᾽ ἔμελλε μιγήσεσθαι φυλάκεσσι
366
φεύγων ἐς νῆας , τότε δὴ μένος ἔμβαλ᾽ Ἀθήνη
367
Τυδεΐδῃ , ἵνα μή τις Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
368
φθαίη ἐπευξάμενος βαλέειν , ὃ δὲ δεύτερος ἔλθοι.
369
δουρὶ δ᾽ ἐπαΐσσων προσέφη κρατερὸς Διομήδης:
370
ἠὲ μέν᾽ ἠέ σε δουρὶ κιχήσομαι , οὐδέ σέ φημι
371
δηρὸν ἐμῆς ἀπὸ χειρὸς ἀλύξειν αἰπὺν ὄλεθρον.
372
ἦ ῥα καὶ ἔγχος ἀφῆκεν , ἑκὼν δ᾽ ἡμάρτανε φωτός:
373
δεξιτερὸν δ᾽ ὑπὲρ ὦμον ἐΰξου δουρὸς ἀκωκὴ
374
ἐν γαίῃ ἐπάγη : ὃ δ᾽ ἄρ᾽ ἔστη τάρβησέν τε
375
βαμβαίνων : ἄραβος δὲ διὰ στόμα γίγνετ᾽ ὀδόντων:
376
χλωρὸς ὑπαὶ δείους : τὼ δ᾽ ἀσθμαίνοντε κιχήτην,
377
χειρῶν δ᾽ ἁψάσθην : ὃ δὲ δακρύσας ἔπος ηὔδα:
378
ζωγρεῖτ᾽ , αὐτὰρ ἐγὼν ἐμὲ λύσομαι : ἔστι γὰρ ἔνδον
379
χαλκός τε χρυσός τε πολύκμητός τε σίδηρος,
380
τῶν κ᾽ ὔμμιν χαρίσαιτο πατὴρ ἀπερείσι᾽ ἄποινα
381
εἴ κεν ἐμὲ ζωὸν πεπύθοιτ᾽ ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν.
382
τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς:
383
θάρσει , μηδέ τί τοι θάνατος καταθύμιος ἔστω.
384
ἀλλ᾽ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον:
385
πῇ δὴ οὕτως ἐπὶ νῆας ἀπὸ στρατοῦ ἔρχεαι οἷος
386
νύκτα δι᾽ ὀρφναίην , ὅτε θ᾽ εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι;
387
ἤ τινα συλήσων νεκύων κατατεθνηώτων;
388
ἦ σ᾽ Ἕκτωρ προέηκε διασκοπιᾶσθαι ἕκαστα
389
νῆας ἔπι γλαφυράς ; ἦ σ᾽ αὐτὸν θυμὸς ἀνῆκε;
390
τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα Δόλων , ὑπὸ δ᾽ ἔτρεμε γυῖα: