Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
τοὺς δὲ ἰδὼν ῥίγησ᾽ υἱὸς Πετεῶο Μενεσθεύς:
τοῦ γὰρ δὴ πρὸς πύργον ἴσαν κακότητα φέροντες.
πάπτηνεν δ᾽ ἀνὰ πύργον Ἀχαιῶν εἴ τιν᾽ ἴδοιτο
ἡγεμόνων , ὅς τίς οἱ ἀρὴν ἑτάροισιν ἀμύναι:
335
ἐς δ᾽ ἐνόησ᾽ Αἴαντε δύω πολέμου ἀκορήτω
ἑσταότας , Τεῦκρόν τε νέον κλισίηθεν ἰόντα
ἐγγύθεν : ἀλλ᾽ οὔ πώς οἱ ἔην βώσαντι γεγωνεῖν:
τόσσος γὰρ κτύπος ἦεν , ἀϋτὴ δ᾽ οὐρανὸν ἷκε,
βαλλομένων σακέων τε καὶ ἱπποκόμων τρυφαλειῶν
340
καὶ πυλέων : πᾶσαι γὰρ ἐπώχατο , τοὶ δὲ κατ᾽ αὐτὰς
ἱστάμενοι πειρῶντο βίῃ ῥήξαντες ἐσελθεῖν.
αἶψα δ᾽ ἐπ᾽ Αἴαντα προΐει κήρυκα Θοώτην:
ἔρχεο δῖε Θοῶτα , θέων Αἴαντα κάλεσσον,
ἀμφοτέρω μὲν μᾶλλον : γάρ κ᾽ ὄχ᾽ ἄριστον ἁπάντων
345
εἴη , ἐπεὶ τάχα τῇδε τετεύξεται αἰπὺς ὄλεθρος.
ὧδε γὰρ ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί , οἳ τὸ πάρος περ
ζαχρηεῖς τελέθουσι κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας.
εἰ δέ σφιν καὶ κεῖθι πόνος καὶ νεῖκος ὄρωρεν,
ἀλλά περ οἶος ἴτω Τελαμώνιος ἄλκιμος Αἴας,
350
καί οἱ Τεῦκρος ἅμα σπέσθω τόξων ἐῢ εἰδώς.
ὣς ἔφατ᾽ , οὐδ᾽ ἄρα οἱ κῆρυξ ἀπίθησεν ἀκούσας,
βῆ δὲ θέειν παρὰ τεῖχος Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,
στῆ δὲ παρ᾽ Αἰάντεσσι κιών , εἶθαρ δὲ προσηύδα:
Αἴαντ᾽ Ἀργείων ἡγήτορε χαλκοχιτώνων
355
ἠνώγει Πετεῶο διοτρεφέος φίλος υἱὸς
κεῖσ᾽ ἴμεν , ὄφρα πόνοιο μίνυνθά περ ἀντιάσητον
ἀμφοτέρω μὲν μᾶλλον : γάρ κ᾽ ὄχ᾽ ἄριστον ἁπάντων
εἴη , ἐπεὶ τάχα κεῖθι τετεύξεται αἰπὺς ὄλεθρος:
ὧδε γὰρ ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί , οἳ τὸ πάρος περ
360
ζαχρηεῖς τελέθουσι κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας.