Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
121
ἔνθά κ᾽ ἔτι μείζων τε καὶ ἀργαλεώτερος ἄλλος
122
πὰρ Διὸς ἀθανάτοισι χόλος καὶ μῆνις ἐτύχθη,
123
εἰ μὴ Ἀθήνη πᾶσι περιδείσασα θεοῖσιν
124
ὦρτο διὲκ προθύρου , λίπε δὲ θρόνον ἔνθα θάασσε,
125
τοῦ δ᾽ ἀπὸ μὲν κεφαλῆς κόρυθ᾽ εἵλετο καὶ σάκος ὤμων,
126
ἔγχος δ᾽ ἔστησε στιβαρῆς ἀπὸ χειρὸς ἑλοῦσα
127
χάλκεον : ἣ δ᾽ ἐπέεσσι καθάπτετο θοῦρον Ἄρηα:
128
μαινόμενε φρένας ἠλὲ διέφθορας : ἦ νύ τοι αὔτως
129
οὔατ᾽ ἀκουέμεν ἐστί , νόος δ᾽ ἀπόλωλε καὶ αἰδώς.
130
οὐκ ἀΐεις ἅ τέ φησι θεὰ λευκώλενος Ἥρη
131
ἣ δὴ νῦν πὰρ Ζηνὸς Ὀλυμπίου εἰλήλουθεν;
132
ἦ ἐθέλεις αὐτὸς μὲν ἀναπλήσας κακὰ πολλὰ
133
ἂψ ἴμεν Οὔλυμπον δὲ καὶ ἀχνύμενός περ ἀνάγκῃ,
134
αὐτὰρ τοῖς ἄλλοισι κακὸν μέγα πᾶσι φυτεῦσαι;
135
αὐτίκα γὰρ Τρῶας μὲν ὑπερθύμους καὶ Ἀχαιοὺς
136
λείψει , ὃ δ᾽ ἡμέας εἶσι κυδοιμήσων ἐς Ὄλυμπον,
137
μάρψει δ᾽ ἑξείης ὅς τ᾽ αἴτιος ὅς τε καὶ οὐκί.
138
τώ σ᾽ αὖ νῦν κέλομαι μεθέμεν χόλον υἷος ἑῆος:
139
ἤδη γάρ τις τοῦ γε βίην καὶ χεῖρας ἀμείνων
140
ἢ πέφατ᾽ , ἢ καὶ ἔπειτα πεφήσεται : ἀργαλέον δὲ
141
πάντων ἀνθρώπων ῥῦσθαι γενεήν τε τόκον τε.
142
ὣς εἰποῦσ᾽ ἵδρυσε θρόνῳ ἔνι θοῦρον Ἄρηα.
143
Ἥρη δ᾽ Ἀπόλλωνα καλέσσατο δώματος ἐκτὸς
144
Ἶρίν θ᾽ , ἥ τε θεοῖσι μετάγγελος ἀθανάτοισι,
145
καί σφεας φωνήσασ᾽ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα:
146
Ζεὺς σφὼ εἰς Ἴδην κέλετ᾽ ἐλθέμεν ὅττι τάχιστα:
147
αὐτὰρ ἐπὴν ἔλθητε , Διός τ᾽ εἰς ὦπα ἴδησθε,
148
ἕρδειν ὅττί κε κεῖνος ἐποτρύνῃ καὶ ἀνώγῃ.
149
ἣ μὲν ἄρ᾽ ὣς εἰποῦσα πάλιν κίε πότνια Ἥρη,
150
ἕζετο δ᾽ εἰνὶ θρόνῳ : τὼ δ᾽ ἀΐξαντε πετέσθην.