Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
ὣς Δαναοὶ νηῶν μὲν ἀπωσάμενοι δήϊον πῦρ
τυτθὸν ἀνέπνευσαν , πολέμου δ᾽ οὐ γίγνετ᾽ ἐρωή:
οὐ γάρ πώ τι Τρῶες ἀρηϊφίλων ὑπ᾽ Ἀχαιῶν
προτροπάδην φοβέοντο μελαινάων ἀπὸ νηῶν,
305
ἀλλ᾽ ἔτ᾽ ἄρ᾽ ἀνθίσταντο , νεῶν δ᾽ ὑπόεικον ἀνάγκῃ.
ἔνθα δ᾽ ἀνὴρ ἕλεν ἄνδρα κεδασθείσης ὑσμίνης
ἡγεμόνων . πρῶτος δὲ Μενοιτίου ἄλκιμος υἱὸς
αὐτίκ᾽ ἄρα στρεφθέντος Ἀρηϊλύκου βάλε μηρὸν
ἔγχεϊ ὀξυόεντι , διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσε:
310
ῥῆξεν δ᾽ ὀστέον ἔγχος , δὲ πρηνὴς ἐπὶ γαίῃ
κάππεσ᾽ : ἀτὰρ Μενέλαος ἀρήϊος οὖτα Θόαντα
στέρνον γυμνωθέντα παρ᾽ ἀσπίδα , λῦσε δὲ γυῖα.
Φυλεΐδης δ᾽ Ἄμφικλον ἐφορμηθέντα δοκεύσας
ἔφθη ὀρεξάμενος πρυμνὸν σκέλος , ἔνθα πάχιστος
315
μυὼν ἀνθρώπου πέλεται : περὶ δ᾽ ἔγχεος αἰχμῇ
νεῦρα διεσχίσθη : τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε.
Νεστορίδαι δ᾽ μὲν οὔτασ᾽ Ἀτύμνιον ὀξέϊ δουρὶ
Ἀντίλοχος , λαπάρης δὲ διήλασε χάλκεον ἔγχος:
ἤριπε δὲ προπάροιθε . Μάρις δ᾽ αὐτοσχεδὰ δουρὶ
320
Ἀντιλόχῳ ἐπόρουσε κασιγνήτοιο χολωθεὶς
στὰς πρόσθεν νέκυος : τοῦ δ᾽ ἀντίθεος Θρασυμήδης
ἔφθη ὀρεξάμενος πρὶν οὐτάσαι , οὐδ᾽ ἀφάμαρτεν,
ὦμον ἄφαρ : πρυμνὸν δὲ βραχίονα δουρὸς ἀκωκὴ
δρύψ᾽ ἀπὸ μυώνων , ἀπὸ δ᾽ ὀστέον ἄχρις ἄραξε:
325
δούπησεν δὲ πεσών , κατὰ δὲ σκότος ὄσσε κάλυψεν.
ὣς τὼ μὲν δοιοῖσι κασιγνήτοισι δαμέντε
βήτην εἰς Ἔρεβος Σαρπηδόνος ἐσθλοὶ ἑταῖροι
υἷες ἀκοντισταὶ Ἀμισωδάρου , ὅς ῥα Χίμαιραν
θρέψεν ἀμαιμακέτην πολέσιν κακὸν ἀνθρώποισιν.
330
Αἴας δὲ Κλεόβουλον Ὀϊλιάδης ἐπορούσας