Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
271
τὰς δύο χαλκείας , δύο δ᾽ ἔνδοθι κασσιτέροιο,
272
τὴν δὲ μίαν χρυσῆν , τῇ ῥ᾽ ἔσχετο μείλινον ἔγχος.
273
δεύτερος αὖτ᾽ Ἀχιλεὺς προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,
274
καὶ βάλεν Αἰνείαο κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην
275
ἄντυγ᾽ ὕπο πρώτην , ᾗ λεπτότατος θέε χαλκός,
276
λεπτοτάτη δ᾽ ἐπέην ῥινὸς βοός : ἣ δὲ διὰ πρὸ
277
Πηλιὰς ἤϊξεν μελίη , λάκε δ᾽ ἀσπὶς ὑπ᾽ αὐτῆς.
278
Αἰνείας δ᾽ ἐάλη καὶ ἀπὸ ἕθεν ἀσπίδ᾽ ἀνέσχε
279
δείσας : ἐγχείη δ᾽ ἄρ᾽ ὑπὲρ νώτου ἐνὶ γαίῃ
280
ἔστη ἱεμένη , διὰ δ᾽ ἀμφοτέρους ἕλε κύκλους
281
ἀσπίδος ἀμφιβρότης : ὃ δ᾽ ἀλευάμενος δόρυ μακρὸν
282
ἔστη , κὰδ δ᾽ ἄχος οἱ χύτο μυρίον ὀφθαλμοῖσι,
283
ταρβήσας ὅ οἱ ἄγχι πάγη βέλος . αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς
284
ἐμμεμαὼς ἐπόρουσεν ἐρυσσάμενος ξίφος ὀξὺ
285
σμερδαλέα ἰάχων : ὃ δὲ χερμάδιον λάβε χειρὶ
286
Αἰνείας , μέγα ἔργον , ὃ οὐ δύο γ᾽ ἄνδρε φέροιεν,
287
οἷοι νῦν βροτοί εἰσ᾽ : ὃ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος.
288
ἔνθά κεν Αἰνείας μὲν ἐπεσσύμενον βάλε πέτρῳ
289
ἢ κόρυθ᾽ ἠὲ σάκος , τό οἱ ἤρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον,
290
τὸν δέ κε Πηλεΐδης σχεδὸν ἄορι θυμὸν ἀπηύρα,
291
εἰ μὴ ἄρ᾽ ὀξὺ νόησε Ποσειδάων ἐνοσίχθων:
292
αὐτίκα δ᾽ ἀθανάτοισι θεοῖς μετὰ μῦθον ἔειπεν:
293
ὢ πόποι ἦ μοι ἄχος μεγαλήτορος Αἰνείαο,
294
ὃς τάχα Πηλεΐωνι δαμεὶς Ἄϊδος δὲ κάτεισι
295
πειθόμενος μύθοισιν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο
296
νήπιος , οὐδέ τί οἱ χραισμήσει λυγρὸν ὄλεθρον.
297
ἀλλὰ τί ἢ νῦν οὗτος ἀναίτιος ἄλγεα πάσχει
298
μὰψ ἕνεκ᾽ ἀλλοτρίων ἀχέων , κεχαρισμένα δ᾽ αἰεὶ
299
δῶρα θεοῖσι δίδωσι τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν;
300
ἀλλ᾽ ἄγεθ᾽ ἡμεῖς πέρ μιν ὑπὲκ θανάτου ἀγάγωμεν,