Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
751
ἄλλους μὲν γὰρ παῖδας ἐμοὺς πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεὺς
752
πέρνασχ᾽ ὅν τιν᾽ ἕλεσκε πέρην ἁλὸς ἀτρυγέτοιο,
753
ἐς Σάμον ἔς τ᾽ Ἴμβρον καὶ Λῆμνον ἀμιχθαλόεσσαν:
754
σεῦ δ᾽ ἐπεὶ ἐξέλετο ψυχὴν ταναήκεϊ χαλκῷ,
755
πολλὰ ῥυστάζεσκεν ἑοῦ περὶ σῆμ᾽ ἑτάροιο
756
Πατρόκλου , τὸν ἔπεφνες : ἀνέστησεν δέ μιν οὐδ᾽ ὧς.
757
νῦν δέ μοι ἑρσήεις καὶ πρόσφατος ἐν μεγάροισι
758
κεῖσαι , τῷ ἴκελος ὅν τ᾽ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων
759
οἷς ἀγανοῖσι βέλεσσιν ἐποιχόμενος κατέπεφνεν.
760
ὣς ἔφατο κλαίουσα , γόον δ᾽ ἀλίαστον ὄρινε.
761
τῇσι δ᾽ ἔπειθ᾽ Ἑλένη τριτάτη ἐξῆρχε γόοιο:
762
Ἕκτορ ἐμῷ θυμῷ δαέρων πολὺ φίλτατε πάντων,
763
ἦ μέν μοι πόσις ἐστὶν Ἀλέξανδρος θεοειδής,
764
ὅς μ᾽ ἄγαγε Τροίηνδ᾽ : ὡς πρὶν ὤφελλον ὀλέσθαι.
765
ἤδη γὰρ νῦν μοι τόδε εἰκοστὸν ἔτος ἐστὶν
766
ἐξ οὗ κεῖθεν ἔβην καὶ ἐμῆς ἀπελήλυθα πάτρης:
767
ἀλλ᾽ οὔ πω σεῦ ἄκουσα κακὸν ἔπος οὐδ᾽ ἀσύφηλον:
768
ἀλλ᾽ εἴ τίς με καὶ ἄλλος ἐνὶ μεγάροισιν ἐνίπτοι
769
δαέρων ἢ γαλόων ἢ εἰνατέρων εὐπέπλων,
770
ἢ ἑκυρή , ἑκυρὸς δὲ πατὴρ ὣς ἤπιος αἰεί,
771
ἀλλὰ σὺ τὸν ἐπέεσσι παραιφάμενος κατέρυκες
772
σῇ τ᾽ ἀγανοφροσύνῃ καὶ σοῖς ἀγανοῖς ἐπέεσσι.
773
τὼ σέ θ᾽ ἅμα κλαίω καὶ ἔμ᾽ ἄμμορον ἀχνυμένη κῆρ:
774
οὐ γάρ τίς μοι ἔτ᾽ ἄλλος ἐνὶ Τροίῃ εὐρείῃ
775
ἤπιος οὐδὲ φίλος , πάντες δέ με πεφρίκασιν.
776
ὣς ἔφατο κλαίουσ᾽ , ἐπὶ δ᾽ ἔστενε δῆμος ἀπείρων.
777
λαοῖσιν δ᾽ ὃ γέρων Πρίαμος μετὰ μῦθον ἔειπεν:
778
ἄξετε νῦν Τρῶες ξύλα ἄστυ δέ , μὴ δέ τι θυμῷ
779
δείσητ᾽ Ἀργείων πυκινὸν λόχον : ἦ γὰρ Ἀχιλλεὺς
780
πέμπων μ᾽ ὧδ᾽ ἐπέτελλε μελαινάων ἀπὸ νηῶν