Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
211
ἄμφω δ᾽ ἑζομένω γεραρώτερος ἦεν Ὀδυσσεύς:
212
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ μύθους καὶ μήδεα πᾶσιν ὕφαινον
213
ἤτοι μὲν Μενέλαος ἐπιτροχάδην ἀγόρευε,
214
παῦρα μὲν ἀλλὰ μάλα λιγέως , ἐπεὶ οὐ πολύμυθος
215
οὐδ᾽ ἀφαμαρτοεπής : ἦ καὶ γένει ὕστερος ἦεν.
216
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ πολύμητις ἀναΐξειεν Ὀδυσσεὺς
217
στάσκεν , ὑπαὶ δὲ ἴδεσκε κατὰ χθονὸς ὄμματα πήξας,
218
σκῆπτρον δ᾽ οὔτ᾽ ὀπίσω οὔτε προπρηνὲς ἐνώμα,
219
ἀλλ᾽ ἀστεμφὲς ἔχεσκεν ἀΐδρεϊ φωτὶ ἐοικώς:
220
φαίης κε ζάκοτόν τέ τιν᾽ ἔμμεναι ἄφρονά τ᾽ αὔτως.
221
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ ὄπα τε μεγάλην ἐκ στήθεος εἵη
222
καὶ ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσιν,
223
οὐκ ἂν ἔπειτ᾽ Ὀδυσῆΐ γ᾽ ἐρίσσειε βροτὸς ἄλλος:
224
οὐ τότε γ᾽ ὧδ᾽ Ὀδυσῆος ἀγασσάμεθ᾽ εἶδος ἰδόντες.
225
τὸ τρίτον αὖτ᾽ Αἴαντα ἰδὼν ἐρέειν᾽ ὃ γεραιός:
226
τίς τὰρ ὅδ᾽ ἄλλος Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε
227
ἔξοχος Ἀργείων κεφαλήν τε καὶ εὐρέας ὤμους;
228
τὸν δ᾽ Ἑλένη τανύπεπλος ἀμείβετο δῖα γυναικῶν:
229
οὗτος δ᾽ Αἴας ἐστὶ πελώριος ἕρκος Ἀχαιῶν:
230
Ἰδομενεὺς δ᾽ ἑτέρωθεν ἐνὶ Κρήτεσσι θεὸς ὣς
231
ἕστηκ᾽ , ἀμφὶ δέ μιν Κρητῶν ἀγοὶ ἠγερέθονται.
232
πολλάκι μιν ξείνισσεν ἀρηΐφιλος Μενέλαος
233
οἴκῳ ἐν ἡμετέρῳ ὁπότε Κρήτηθεν ἵκοιτο.
234
νῦν δ᾽ ἄλλους μὲν πάντας ὁρῶ ἑλίκωπας Ἀχαιούς,
235
οὕς κεν ἐῢ γνοίην καί τ᾽ οὔνομα μυθησαίμην:
236
δοιὼ δ᾽ οὐ δύναμαι ἰδέειν κοσμήτορε λαῶν
237
Κάστορά θ᾽ ἱππόδαμον καὶ πὺξ ἀγαθὸν Πολυδεύκεα
238
αὐτοκασιγνήτω , τώ μοι μία γείνατο μήτηρ.
239
ἢ οὐχ ἑσπέσθην Λακεδαίμονος ἐξ ἐρατεινῆς,
240
ἢ δεύρω μὲν ἕποντο νέεσσ᾽ ἔνι ποντοπόροισι,