Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
271
Ἀτρεΐδης δὲ ἐρυσσάμενος χείρεσσι μάχαιραν,
272
ἥ οἱ πὰρ ξίφεος μέγα κουλεόν αἰὲν ἄωρτο,
273
ἀρνῶν ἐκ κεφαλέων τάμνε τρίχας : αὐτὰρ ἔπειτα
274
κήρυκες Τρώων καὶ Ἀχαιῶν νεῖμαν ἀρίστοις.
275
τοῖσιν δ᾽ Ἀτρεΐδης μεγάλ᾽ εὔχετο χεῖρας ἀνασχών:
276
Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε,
277
Ἠέλιός θ᾽ , ὃς πάντ᾽ ἐφορᾷς καὶ πάντ᾽ ἐπακούεις,
278
καὶ ποταμοὶ καὶ γαῖα , καὶ οἳ ὑπένερθε καμόντας
279
ἀνθρώπους τίνυσθον ὅτις κ᾽ ἐπίορκον ὀμόσσῃ,
280
ὑμεῖς μάρτυροι ἔστε , φυλάσσετε δ᾽ ὅρκια πιστά:
281
εἰ μέν κεν Μενέλαον Ἀλέξανδρος καταπέφνῃ
282
αὐτὸς ἔπειθ᾽ Ἑλένην ἐχέτω καὶ κτήματα πάντα,
283
ἡμεῖς δ᾽ ἐν νήεσσι νεώμεθα ποντοπόροισιν:
284
εἰ δέ κ᾽ Ἀλέξανδρον κτείνῃ ξανθὸς Μενέλαος,
285
Τρῶας ἔπειθ᾽ Ἑλένην καὶ κτήματα πάντ᾽ ἀποδοῦναι,
286
τιμὴν δ᾽ Ἀργείοις ἀποτινέμεν ἥν τιν᾽ ἔοικεν,
287
ἥ τε καὶ ἐσσομένοισι μετ᾽ ἀνθρώποισι πέληται.
288
εἰ δ᾽ ἂν ἐμοὶ τιμὴν Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες
289
τίνειν οὐκ ἐθέλωσιν Ἀλεξάνδροιο πεσόντος,
290
αὐτὰρ ἐγὼ καὶ ἔπειτα μαχήσομαι εἵνεκα ποινῆς
291
αὖθι μένων , ἧός κε τέλος πολέμοιο κιχείω.
292
ἦ , καὶ ἀπὸ στομάχους ἀρνῶν τάμε νηλέϊ χαλκῷ:
293
καὶ τοὺς μὲν κατέθηκεν ἐπὶ χθονὸς ἀσπαίροντας
294
θυμοῦ δευομένους : ἀπὸ γὰρ μένος εἵλετο χαλκός.
295
οἶνον δ᾽ ἐκ κρητῆρος ἀφυσσόμενοι δεπάεσσιν
296
ἔκχεον , ἠδ᾽ εὔχοντο θεοῖς αἰειγενέτῃσιν.
297
ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν τε Τρώων τε:
298
Ζεῦ κύδιστε μέγιστε καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι
299
ὁππότεροι πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια πημήνειαν
300
ὧδέ σφ᾽ ἐγκέφαλος χαμάδις ῥέοι ὡς ὅδε οἶνος