Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
211
ταύτης τοι γενεῆς τε καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι.
212
ὣς φάτο , γήθησεν δὲ βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης:
213
ἔγχος μὲν κατέπηξεν ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ,
214
αὐτὰρ ὃ μειλιχίοισι προσηύδα ποιμένα λαῶν:
215
ἦ ῥά νύ μοι ξεῖνος πατρώϊός ἐσσι παλαιός:
216
Οἰνεὺς γάρ ποτε δῖος ἀμύμονα Βελλεροφόντην
217
ξείνισ᾽ ἐνὶ μεγάροισιν ἐείκοσιν ἤματ᾽ ἐρύξας:
218
οἳ δὲ καὶ ἀλλήλοισι πόρον ξεινήϊα καλά:
219
Οἰνεὺς μὲν ζωστῆρα δίδου φοίνικι φαεινόν,
220
Βελλεροφόντης δὲ χρύσεον δέπας ἀμφικύπελλον
221
καί μιν ἐγὼ κατέλειπον ἰὼν ἐν δώμασ᾽ ἐμοῖσι.
222
Τυδέα δ᾽ οὐ μέμνημαι , ἐπεί μ᾽ ἔτι τυτθὸν ἐόντα
223
κάλλιφ᾽ , ὅτ᾽ ἐν Θήβῃσιν ἀπώλετο λαὸς Ἀχαιῶν.
224
τὼ νῦν σοὶ μὲν ἐγὼ ξεῖνος φίλος Ἄργεϊ μέσσῳ
225
εἰμί , σὺ δ᾽ ἐν Λυκίῃ ὅτε κεν τῶν δῆμον ἵκωμαι.
226
ἔγχεα δ᾽ ἀλλήλων ἀλεώμεθα καὶ δι᾽ ὁμίλου:
227
πολλοὶ μὲν γὰρ ἐμοὶ Τρῶες κλειτοί τ᾽ ἐπίκουροι
228
κτείνειν ὅν κε θεός γε πόρῃ καὶ ποσσὶ κιχείω,
229
πολλοὶ δ᾽ αὖ σοὶ Ἀχαιοὶ ἐναιρέμεν ὅν κε δύνηαι.
230
τεύχεα δ᾽ ἀλλήλοις ἐπαμείψομεν , ὄφρα καὶ οἵδε
231
γνῶσιν ὅτι ξεῖνοι πατρώϊοι εὐχόμεθ᾽ εἶναι.
232
ὣς ἄρα φωνήσαντε καθ᾽ ἵππων ἀΐξαντε
233
χεῖράς τ᾽ ἀλλήλων λαβέτην καὶ πιστώσαντο:
234
ἔνθ᾽ αὖτε Γλαύκῳ Κρονίδης φρένας ἐξέλετο Ζεύς,
235
ὃς πρὸς Τυδεΐδην Διομήδεα τεύχε᾽ ἄμειβε
236
χρύσεα χαλκείων , ἑκατόμβοι᾽ ἐννεαβοίων.
237
Ἕκτωρ δ᾽ ὡς Σκαιάς τε πύλας καὶ φηγὸν ἵκανεν,
238
ἀμφ᾽ ἄρα μιν Τρώων ἄλοχοι θέον ἠδὲ θύγατρες
239
εἰρόμεναι παῖδάς τε κασιγνήτους τε ἔτας τε
240
καὶ πόσιας : ὃ δ᾽ ἔπειτα θεοῖς εὔχεσθαι ἀνώγει