Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
421
Ἥρῃ δ᾽ οὔ τι τόσον νεμεσίζεται οὐδὲ χολοῦται:
422
αἰεὶ γάρ οἱ ἔωθεν ἐνικλᾶν ὅττι κεν εἴπῃ:
423
ἀλλὰ σύ γ᾽ αἰνοτάτη κύον ἀδεὲς εἰ ἐτεόν γε
424
τολμήσεις Διὸς ἄντα πελώριον ἔγχος ἀεῖραι.
425
ἣ μὲν ἄρ᾽ ὣς εἰποῦσ᾽ ἀπέβη πόδας ὠκέα Ἶρις,
426
αὐτὰρ Ἀθηναίην Ἥρη πρὸς μῦθον ἔειπεν:
427
ὢ πόποι αἰγιόχοιο Διὸς τέκος , οὐκέτ᾽ ἔγωγε
428
νῶϊ ἐῶ Διὸς ἄντα βροτῶν ἕνεκα πτολεμίζειν:
429
τῶν ἄλλος μὲν ἀποφθίσθω , ἄλλος δὲ βιώτω,
430
ὅς κε τύχῃ : κεῖνος δὲ τὰ ἃ φρονέων ἐνὶ θυμῷ
431
Τρωσί τε καὶ Δαναοῖσι δικαζέτω , ὡς ἐπιεικές.
432
ὣς ἄρα φωνήσασα πάλιν τρέπε μώνυχας ἵππους:
433
τῇσιν δ᾽ Ὧραι μὲν λῦσαν καλλίτριχας ἵππους,
434
καὶ τοὺς μὲν κατέδησαν ἐπ᾽ ἀμβροσίῃσι κάπῃσιν,
435
ἅρματα δ᾽ ἔκλιναν πρὸς ἐνώπια παμφανόωντα:
436
αὐταὶ δὲ χρυσέοισιν ἐπὶ κλισμοῖσι κάθιζον
437
μίγδ᾽ ἄλλοισι θεοῖσι , φίλον τετιημέναι ἦτορ.
438
Ζεὺς δὲ πατὴρ Ἴδηθεν ἐΰτροχον ἅρμα καὶ ἵππους
439
Οὔλυμπον δὲ δίωκε , θεῶν δ᾽ ἐξίκετο θώκους.
440
τῷ δὲ καὶ ἵππους μὲν λῦσε κλυτὸς ἐννοσίγαιος,
441
ἅρματα δ᾽ ἂμ βωμοῖσι τίθει κατὰ λῖτα πετάσσας:
442
αὐτὸς δὲ χρύσειον ἐπὶ θρόνον εὐρύοπα Ζεὺς
443
ἕζετο , τῷ δ᾽ ὑπὸ ποσσὶ μέγας πελεμίζετ᾽ Ὄλυμπος.
444
αἳ δ᾽ οἶαι Διὸς ἀμφὶς Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη
445
ἥσθην , οὐδέ τί μιν προσεφώνεον οὐδ᾽ ἐρέοντο:
446
αὐτὰρ ὃ ἔγνω ᾗσιν ἐνὶ φρεσὶ φώνησέν τε:
447
τίφθ᾽ οὕτω τετίησθον Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη;
448
οὐ μέν θην κάμετόν γε μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ
449
ὀλλῦσαι Τρῶας , τοῖσιν κότον αἰνὸν ἔθεσθε.
450
πάντως , οἷον ἐμόν γε μένος καὶ χεῖρες ἄαπτοι,