Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
481
τέρποντ᾽ οὔτ᾽ ἀνέμοισι , βαθὺς δέ τε Τάρταρος ἀμφίς:
482
οὐδ᾽ ἢν ἔνθ᾽ ἀφίκηαι ἀλωμένη , οὔ σευ ἔγωγε
483
σκυζομένης ἀλέγω , ἐπεὶ οὐ σέο κύντερον ἄλλο.
484
ὣς φάτο , τὸν δ᾽ οὔ τι προσέφη λευκώλενος Ἥρη.
485
ἐν δ᾽ ἔπεσ᾽ Ὠκεανῷ λαμπρὸν φάος ἠελίοιο
486
ἕλκον νύκτα μέλαιναν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν.
487
Τρωσὶν μέν ῥ᾽ ἀέκουσιν ἔδυ φάος , αὐτὰρ Ἀχαιοῖς
488
ἀσπασίη τρίλλιστος ἐπήλυθε νὺξ ἐρεβεννή.
489
Τρώων αὖτ᾽ ἀγορὴν ποιήσατο φαίδιμος Ἕκτωρ
490
νόσφι νεῶν ἀγαγὼν ποταμῷ ἔπι δινήεντι,
491
ἐν καθαρῷ ὅθι δὴ νεκύων διεφαίνετο χῶρος.
492
ἐξ ἵππων δ᾽ ἀποβάντες ἐπὶ χθόνα μῦθον ἄκουον
493
τόν ῥ᾽ Ἕκτωρ ἀγόρευε Διῒ φίλος : ἐν δ᾽ ἄρα χειρὶ
494
ἔγχος ἔχ᾽ ἑνδεκάπηχυ : πάροιθε δὲ λάμπετο δουρὸς
495
αἰχμὴ χαλκείη , περὶ δὲ χρύσεος θέε πόρκης,
496
τῷ ὅ γ᾽ ἐρεισάμενος ἔπεα Τρώεσσι μετηύδα:
497
κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ἠδ᾽ ἐπίκουροι:
498
νῦν ἐφάμην νῆάς τ᾽ ὀλέσας καὶ πάντας Ἀχαιοὺς
499
ἂψ ἀπονοστήσειν προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν:
500
ἀλλὰ πρὶν κνέφας ἦλθε , τὸ νῦν ἐσάωσε μάλιστα
501
Ἀργείους καὶ νῆας ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης.
502
ἀλλ᾽ ἤτοι νῦν μὲν πειθώμεθα νυκτὶ μελαίνῃ
503
δόρπά τ᾽ ἐφοπλισόμεσθα : ἀτὰρ καλλίτριχας ἵππους
504
λύσαθ᾽ ὑπὲξ ὀχέων , παρὰ δέ σφισι βάλλετ᾽ ἐδωδήν:
505
ἐκ πόλιος δ᾽ ἄξεσθε βόας καὶ ἴφια μῆλα
506
καρπαλίμως , οἶνον δὲ μελίφρονα οἰνίζεσθε
507
σῖτόν τ᾽ ἐκ μεγάρων , ἐπὶ δὲ ξύλα πολλὰ λέγεσθε,
508
ὥς κεν παννύχιοι μέσφ᾽ ἠοῦς ἠριγενείης
509
καίωμεν πυρὰ πολλά , σέλας δ᾽ εἰς οὐρανὸν ἵκῃ,
510
μή πως καὶ διὰ νύκτα κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ