Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
στεῦται γὰρ νηῶν ἀποκόψειν ἄκρα κόρυμβα
αὐτάς τ᾽ ἐμπρήσειν μαλεροῦ πυρός , αὐτὰρ Ἀχαιοὺς
δῃώσειν παρὰ τῇσιν ὀρινομένους ὑπὸ καπνοῦ.
ταῦτ᾽ αἰνῶς δείδοικα κατὰ φρένα , μή οἱ ἀπειλὰς
245
ἐκτελέσωσι θεοί , ἡμῖν δὲ δὴ αἴσιμον εἴη
φθίσθαι ἐνὶ Τροίῃ ἑκὰς Ἄργεος ἱπποβότοιο.
ἀλλ᾽ ἄνα εἰ μέμονάς γε καὶ ὀψέ περ υἷας Ἀχαιῶν
τειρομένους ἐρύεσθαι ὑπὸ Τρώων ὀρυμαγδοῦ.
αὐτῷ τοι μετόπισθ᾽ ἄχος ἔσσεται , οὐδέ τι μῆχος
250
ῥεχθέντος κακοῦ ἔστ᾽ ἄκος εὑρεῖν : ἀλλὰ πολὺ πρὶν
φράζευ ὅπως Δαναοῖσιν ἀλεξήσεις κακὸν ἦμαρ.
πέπον μὲν σοί γε πατὴρ ἐπετέλλετο Πηλεὺς
ἤματι τῷ ὅτε σ᾽ ἐκ Φθίης Ἀγαμέμνονι πέμπε:
τέκνον ἐμὸν κάρτος μὲν Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη
255
δώσουσ᾽ αἴ κ᾽ ἐθέλωσι , σὺ δὲ μεγαλήτορα θυμὸν
ἴσχειν ἐν στήθεσσι : φιλοφροσύνη γὰρ ἀμείνων:
ληγέμεναι δ᾽ ἔριδος κακομηχάνου , ὄφρά σε μᾶλλον
τίωσ᾽ Ἀργείων ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντες.
ὣς ἐπέτελλ᾽ γέρων , σὺ δὲ λήθεαι : ἀλλ᾽ ἔτι καὶ νῦν
260
παύε᾽ , ἔα δὲ χόλον θυμαλγέα : σοὶ δ᾽ Ἀγαμέμνων
ἄξια δῶρα δίδωσι μεταλήξαντι χόλοιο.
εἰ δὲ σὺ μέν μευ ἄκουσον , ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω
ὅσσά τοι ἐν κλισίῃσιν ὑπέσχετο δῶρ᾽ Ἀγαμέμνων:
ἕπτ᾽ ἀπύρους τρίποδας , δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα,
265
αἴθωνας δὲ λέβητας ἐείκοσι , δώδεκα δ᾽ ἵππους
πηγοὺς ἀθλοφόρους , οἳ ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο.
οὔ κεν ἀλήϊος εἴη ἀνὴρ τόσσα γένοιτο
οὐδέ κεν ἀκτήμων ἐριτίμοιο χρυσοῖο,
ὅσσ᾽ Ἀγαμέμνονος ἵπποι ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο.
270
δώσει δ᾽ ἑπτὰ γυναῖκας ἀμύμονα ἔργα ἰδυίας