Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
391
οὐδέ μιν ὧς γαμέω : ὃ δ᾽ Ἀχαιῶν ἄλλον ἑλέσθω,
392
ὅς τις οἷ τ᾽ ἐπέοικε καὶ ὃς βασιλεύτερός ἐστιν.
393
ἢν γὰρ δή με σαῶσι θεοὶ καὶ οἴκαδ᾽ ἵκωμαι,
394
Πηλεύς θήν μοι ἔπειτα γυναῖκά γε μάσσεται αὐτός.
395
πολλαὶ Ἀχαιΐδες εἰσὶν ἀν᾽ Ἑλλάδα τε Φθίην τε
396
κοῦραι ἀριστήων , οἵ τε πτολίεθρα ῥύονται,
397
τάων ἥν κ᾽ ἐθέλωμι φίλην ποιήσομ᾽ ἄκοιτιν.
398
ἔνθα δέ μοι μάλα πολλὸν ἐπέσσυτο θυμὸς ἀγήνωρ
399
γήμαντα μνηστὴν ἄλοχον ἐϊκυῖαν ἄκοιτιν
400
κτήμασι τέρπεσθαι τὰ γέρων ἐκτήσατο Πηλεύς:
401
οὐ γὰρ ἐμοὶ ψυχῆς ἀντάξιον οὐδ᾽ ὅσα φασὶν
402
Ἴλιον ἐκτῆσθαι εὖ ναιόμενον πτολίεθρον
403
τὸ πρὶν ἐπ᾽ εἰρήνης , πρὶν ἐλθεῖν υἷας Ἀχαιῶν,
404
οὐδ᾽ ὅσα λάϊνος οὐδὸς ἀφήτορος ἐντὸς ἐέργει
405
Φοίβου Ἀπόλλωνος Πυθοῖ ἔνι πετρηέσσῃ.
406
ληϊστοὶ μὲν γάρ τε βόες καὶ ἴφια μῆλα,
407
κτητοὶ δὲ τρίποδές τε καὶ ἵππων ξανθὰ κάρηνα,
408
ἀνδρὸς δὲ ψυχὴ πάλιν ἐλθεῖν οὔτε λεϊστὴ
409
οὔθ᾽ ἑλετή , ἐπεὶ ἄρ κεν ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων.
410
μήτηρ γάρ τέ μέ φησι θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα
411
διχθαδίας κῆρας φερέμεν θανάτοιο τέλος δέ.
412
εἰ μέν κ᾽ αὖθι μένων Τρώων πόλιν ἀμφιμάχωμαι,
413
ὤλετο μέν μοι νόστος , ἀτὰρ κλέος ἄφθιτον ἔσται:
414
εἰ δέ κεν οἴκαδ᾽ ἵκωμι φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν,
415
ὤλετό μοι κλέος ἐσθλόν , ἐπὶ δηρὸν δέ μοι αἰὼν
416
ἔσσεται , οὐδέ κέ μ᾽ ὦκα τέλος θανάτοιο κιχείη.
417
καὶ δ᾽ ἂν τοῖς ἄλλοισιν ἐγὼ παραμυθησαίμην
418
οἴκαδ᾽ ἀποπλείειν , ἐπεὶ οὐκέτι δήετε τέκμωρ
419
Ἰλίου αἰπεινῆς : μάλα γάρ ἑθεν εὐρύοπα Ζεὺς
420
χεῖρα ἑὴν ὑπερέσχε , τεθαρσήκασι δὲ λαοί.