Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
241
νῦν δέ μιν ἀκλειῶς ἅρπυιαι ἀνηρείψαντο:
242
οἴχετ᾽ ἄιστος ἄπυστος , ἐμοὶ δ᾽ ὀδύνας τε γόους τε
243
κάλλιπεν . οὐδέ τι κεῖνον ὀδυρόμενος στεναχίζω
244
οἶον , ἐπεί νύ μοι ἄλλα θεοὶ κακὰ κήδε᾽ ἔτευξαν.
245
ὅσσοι γὰρ νήσοισιν ἐπικρατέουσιν ἄριστοι,
246
Δουλιχίῳ τε Σάμῃ τε καὶ ὑλήεντι Ζακύνθῳ,
247
ἠδ᾽ ὅσσοι κραναὴν Ἰθάκην κάτα κοιρανέουσιν,
248
τόσσοι μητέρ᾽ ἐμὴν μνῶνται , τρύχουσι δὲ οἶκον.
249
ἡ δ᾽ οὔτ᾽ ἀρνεῖται στυγερὸν γάμον οὔτε τελευτὴν
250
ποιῆσαι δύναται : τοὶ δὲ φθινύθουσιν ἔδοντες
251
οἶκον ἐμόν : τάχα δή με διαρραίσουσι καὶ αὐτόν.”