Reading Center

τὴν δ᾽ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα:

“ξεῖν᾽ , ἦ τοι μὲν ταῦτα φίλα φρονέων ἀγορεύεις,

ὥς τε πατὴρ ᾧ παιδί , καὶ οὔ ποτε λήσομαι αὐτῶν.

ἀλλ᾽ ἄγε νῦν ἐπίμεινον , ἐπειγόμενός περ ὁδοῖο,

ὄφρα λοεσσάμενός τε τεταρπόμενός τε φίλον κῆρ,

δῶρον ἔχων ἐπὶ νῆα κίῃς , χαίρων ἐνὶ θυμῷ,

τιμῆεν , μάλα καλόν , ὅ τοι κειμήλιον ἔσται

ἐξ ἐμεῦ , οἷα φίλοι ξεῖνοι ξείνοισι διδοῦσι.”

τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα θεά , γλαυκῶπις Ἀθήνη:

“μή μ᾽ ἔτι νῦν κατέρυκε , λιλαιόμενόν περ ὁδοῖο.

δῶρον δ᾽ ὅττι κέ μοι δοῦναι φίλον ἦτορ ἀνώγῃ,

αὖτις ἀνερχομένῳ δόμεναι οἶκόνδε φέρεσθαι,

καὶ μάλα καλὸν ἑλών : σοὶ δ᾽ ἄξιον ἔσται ἀμοιβῆς.”

ἡ μὲν ἄρ᾽ ὣς εἰποῦσ᾽ ἀπέβη γλαυκῶπις Ἀθήνη,

ὄρνις δ᾽ ὣς ἀνόπαια διέπτατο : τῷ δ᾽ ἐνὶ θυμῷ

θῆκε μένος καὶ θάρσος , ὑπέμνησέν τέ ἑ πατρὸς

μᾶλλον ἔτ᾽ ἢ τὸ πάροιθεν . ὁ δὲ φρεσὶν ᾗσι νοήσας

θάμβησεν κατὰ θυμόν : ὀίσατο γὰρ θεὸν εἶναι.

αὐτίκα δὲ μνηστῆρας ἐπῴχετο ἰσόθεος φώς.

τοῖσι δ᾽ ἀοιδὸς ἄειδε περικλυτός , οἱ δὲ σιωπῇ

ἥατ᾽ ἀκούοντες : ὁ δ᾽ Ἀχαιῶν νόστον ἄειδε

λυγρόν , ὃν ἐκ Τροίης ἐπετείλατο Παλλὰς Ἀθήνη.

τοῦ δ᾽ ὑπερωιόθεν φρεσὶ σύνθετο θέσπιν ἀοιδὴν

κούρη Ἰκαρίοιο , περίφρων Πηνελόπεια:

κλίμακα δ᾽ ὑψηλὴν κατεβήσετο οἷο δόμοιο,