Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
333
στῆ ῥα παρὰ σταθμὸν τέγεος πύκα ποιητοῖο,
334
ἄντα παρειάων σχομένη λιπαρὰ κρήδεμνα:
335
ἀμφίπολος δ᾽ ἄρα οἱ κεδνὴ ἑκάτερθε παρέστη.
336
δακρύσασα δ᾽ ἔπειτα προσηύδα θεῖον ἀοιδόν:
337
“Φήμιε , πολλὰ
γὰρ
ἄλλα
βροτῶν
θελκτήρια
οἶδας,
338
ἔργ᾽ ἀνδρῶν τε θεῶν τε , τά τε κλείουσιν ἀοιδοί:
339
τῶν ἕν γέ σφιν ἄειδε παρήμενος , οἱ δὲ σιωπῇ
340
οἶνον πινόντων : ταύτης δ᾽ ἀποπαύε᾽ ἀοιδῆς
341
λυγρῆς , ἥ τέ μοι αἰεὶ ἐνὶ στήθεσσι φίλον κῆρ
342
τείρει , ἐπεί με μάλιστα καθίκετο πένθος ἄλαστον.
343
τοίην γὰρ κεφαλὴν ποθέω μεμνημένη αἰεί,
344
ἀνδρός , τοῦ κλέος εὐρὺ καθ᾽ Ἑλλάδα καὶ μέσον Ἄργος.”
345
τὴν δ᾽ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα:
346
“μῆτερ
ἐμή , τί
τ᾽
ἄρα
φθονέεις
ἐρίηρον
ἀοιδὸν
347
τέρπειν ὅππῃ οἱ νόος ὄρνυται ; οὔ νύ τ᾽ ἀοιδοὶ
348
αἴτιοι , ἀλλά ποθι Ζεὺς αἴτιος , ὅς τε δίδωσιν
349
ἀνδράσιν ἀλφηστῇσιν , ὅπως ἐθέλῃσιν , ἑκάστῳ.
350
τούτῳ δ᾽ οὐ νέμεσις Δαναῶν κακὸν οἶτον ἀείδειν:
351
τὴν γὰρ ἀοιδὴν μᾶλλον ἐπικλείουσ᾽ ἄνθρωποι,
352
ἥ τις ἀκουόντεσσι νεωτάτη ἀμφιπέληται.
353
σοί δ᾽ ἐπιτολμάτω κραδίη καὶ θυμὸς ἀκούειν:
354
οὐ γὰρ Ὀδυσσεὺς οἶος ἀπώλεσε νόστιμον ἦμαρ
355
ἐν Τροίῃ , πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι φῶτες ὄλοντο.
356
ἀλλ᾽ εἰς οἶκον ἰοῦσα τὰ σ᾽ αὐτῆς ἔργα κόμιζε,
357
ἱστόν τ᾽ ἠλακάτην τε , καὶ ἀμφιπόλοισι κέλευε
358
ἔργον ἐποίχεσθαι : μῦθος δ᾽ ἄνδρεσσι μελήσει
359
πᾶσι , μάλιστα δ᾽ ἐμοί : τοῦ γὰρ κράτος ἔστ᾽ ἐνὶ οἴκῳ.”
360
ἡ μὲν θαμβήσασα πάλιν οἶκόνδε βεβήκει: