Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
362
ἐς δ᾽ ὑπερῷ᾽ ἀναβᾶσα σὺν ἀμφιπόλοισι γυναιξὶ
363
κλαῖεν ἔπειτ᾽ Ὀδυσῆα φίλον πόσιν , ὄφρα οἱ ὕπνον
364
ἡδὺν ἐπὶ βλεφάροισι βάλε γλαυκῶπις Ἀθήνη.
365
μνηστῆρες δ᾽ ὁμάδησαν ἀνὰ μέγαρα σκιόεντα,
366
πάντες δ᾽ ἠρήσαντο παραὶ λεχέεσσι κλιθῆναι.
367
τοῖσι δὲ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἤρχετο μύθων:
368
“μητρὸς
ἐμῆς
μνηστῆρες
ὑπέρβιον
ὕβριν
ἔχοντες,
369
νῦν μὲν δαινύμενοι τερπώμεθα , μηδὲ βοητὺς
370
ἔστω , ἐπεὶ τόδε καλὸν ἀκουέμεν ἐστὶν ἀοιδοῦ
371
τοιοῦδ᾽ οἷος ὅδ᾽ ἐστί , θεοῖς ἐναλίγκιος αὐδήν.
372
ἠῶθεν δ᾽ ἀγορήνδε καθεζώμεσθα κιόντες
373
πάντες , ἵν᾽ ὕμιν μῦθον ἀπηλεγέως ἀποείπω,
374
ἐξιέναι μεγάρων : ἄλλας δ᾽ ἀλεγύνετε δαῖτας,
375
ὑμὰ κτήματ᾽ ἔδοντες , ἀμειβόμενοι κατὰ οἴκους.
376
εἰ δ᾽ ὕμιν δοκέει τόδε λωίτερον καὶ ἄμεινον
377
ἔμμεναι , ἀνδρὸς ἑνὸς βίοτον νήποινον ὀλέσθαι,
378
κείρετ᾽ : ἐγὼ δὲ θεοὺς ἐπιβώσομαι αἰὲν ἐόντας,
379
αἴ κέ ποθι Ζεὺς δῷσι παλίντιτα ἔργα γενέσθαι:
380
νήποινοί κεν ἔπειτα δόμων ἔντοσθεν ὄλοισθε.”
381
“ὣς
ἔφαθ᾽ , οἱ
δ᾽
ἄρα
πάντες
ὀδὰξ
ἐν
χείλεσι
φύντες
382
Τηλέμαχον θαύμαζον , ὃ θαρσαλέως ἀγόρευεν.
383
τὸν δ᾽ αὖτ᾽ Ἀντίνοος προσέφη , Εὐπείθεος υἱός:
384
“Τηλέμαχ᾽ , ἦ
μάλα
δή
σε
διδάσκουσιν
θεοὶ
αὐτοὶ
385
ὑψαγόρην τ᾽ ἔμεναι καὶ θαρσαλέως ἀγορεύειν:
386
μὴ σέ γ᾽ ἐν ἀμφιάλῳ Ἰθάκῃ βασιλῆα Κρονίων
387
ποιήσειεν , ὅ τοι γενεῇ πατρώιόν ἐστιν.”
388
τὸν δ᾽ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα:
389
“Ἀντίνο᾽ , ἦ
καί
μοι
νεμεσήσεαι
ὅττι
κεν
εἴπω;
390
καὶ κεν τοῦτ᾽ ἐθέλοιμι Διός γε διδόντος ἀρέσθαι.