Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Ἀργείων παρὰ νηυσὶ χαρίζετο ἱερὰ ῥέζων
Τροίῃ ἐν εὐρείῃ ; τί νύ οἱ τόσον ὠδύσαο , Ζεῦ;”
τὴν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς:”
τέκνον ἐμόν , ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων.
65
πῶς ἂν ἔπειτ᾽ Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην,
ὃς περὶ μὲν νόον ἐστὶ βροτῶν , περὶ δ᾽ ἱρὰ θεοῖσιν
ἀθανάτοισιν ἔδωκε , τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν;
ἀλλὰ Ποσειδάων γαιήοχος ἀσκελὲς αἰεὶ
Κύκλωπος κεχόλωται , ὃν ὀφθαλμοῦ ἀλάωσεν,
70
ἀντίθεον Πολύφημον , ὅου κράτος ἐστὶ μέγιστον
πᾶσιν Κυκλώπεσσι : Θόωσα δέ μιν τέκε νύμφη,
Φόρκυνος θυγάτηρ ἁλὸς ἀτρυγέτοιο μέδοντος,
ἐν σπέσσι γλαφυροῖσι Ποσειδάωνι μιγεῖσα.
ἐκ τοῦ δὴ Ὀδυσῆα Ποσειδάων ἐνοσίχθων
75
οὔ τι κατακτείνει , πλάζει δ᾽ ἀπὸ πατρίδος αἴης.
ἀλλ᾽ ἄγεθ᾽ , ἡμεῖς οἵδε περιφραζώμεθα πάντες
νόστον , ὅπως ἔλθῃσι : Ποσειδάων δὲ μεθήσει
ὃν χόλον : οὐ μὲν γὰρ τι δυνήσεται ἀντία πάντων
ἀθανάτων ἀέκητι θεῶν ἐριδαινέμεν οἶος.”