Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
451
ἀμφὶ δ᾽ ἄρα χλαίνας οὔλας βάλεν ἠδὲ χιτῶνας:
452
δαινυμένους δ᾽ ἐὺ πάντας ἐφεύρομεν ἐν μεγάροισιν.
453
οἱ δ᾽ ἐπεὶ ἀλλήλους εἶδον φράσσαντό τ᾽ ἐσάντα,
454
κλαῖον ὀδυρόμενοι , περὶ δὲ στεναχίζετο δῶμα.
455
ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων:
456
“‘μηκέτι
νῦν
θαλερὸν
γόον
ὄρνυτε : οἶδα
καὶ
αὐτὴ
457
ἠμὲν ὅσ᾽ ἐν πόντῳ πάθετ᾽ ἄλγεα ἰχθυόεντι,
458
ἠδ᾽ ὅσ᾽ ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντ᾽ ἐπὶ χέρσου.
460
ἀλλ᾽ ἄγετ᾽ ἐσθίετε βρώμην καὶ πίνετε οἶνον,
461
εἰς ὅ κεν αὖτις θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι λάβητε,
462
οἷον ὅτε πρώτιστον ἐλείπετε πατρίδα γαῖαν
463
τρηχείης Ἰθάκης . νῦν δ᾽ ἀσκελέες καὶ ἄθυμοι,
464
αἰὲν ἄλης χαλεπῆς μεμνημένοι , οὐδέ ποθ᾽ ὕμιν
465
θυμὸς ἐν εὐφροσύνῃ , ἐπεὶ ἦ μάλα πολλὰ πέποσθε.’
466
“ὣς
ἔφαθ᾽ , ἡμῖν
δ᾽
αὖτ᾽
ἐπεπείθετο
θυμὸς
ἀγήνωρ.
467
ἔνθα μὲν ἤματα πάντα τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτὸν
468
ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τ᾽ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ:
469
ἀλλ᾽ ὅτε δή ῥ᾽ ἐνιαυτὸς ἔην , περὶ δ᾽ ἔτραπον ὧραι
470
μηνῶν φθινόντων , περὶ δ᾽ ἤματα μακρὰ τελέσθη,
471
καὶ τότε μ᾽ ἐκκαλέσαντες ἔφαν ἐρίηρες ἑταῖροι:
472
“‘δαιμόνι᾽ , ἤδη
νῦν
μιμνήσκεο
πατρίδος
αἴης,
473
εἴ τοι θέσφατόν ἐστι σαωθῆναι καὶ ἱκέσθαι
474
οἶκον ἐς ὑψόροφον καὶ σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν.’
475
“ὣς
ἔφαν , αὐτὰρ
ἐμοί
γ᾽
ἐπεπείθετο
θυμὸς
ἀγήνωρ.
476
ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα
477
ἥμεθα , δαινύμενοι κρέα τ᾽ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ:
478
ἦμος δ᾽ ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέφας ἦλθεν,
479
οἱ μὲν κοιμήσαντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα.
480
αὐτὰρ ἐγὼ Κίρκης ἐπιβὰς περικαλλέος εὐνῆς
481
γούνων ἐλλιτάνευσα , θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς: