Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
211
ὄφρα καὶ εἰν Ἀίδαο φίλας περὶ χεῖρε βαλόντε
212
ἀμφοτέρω κρυεροῖο τεταρπώμεσθα γόοιο;
213
ἦ τί μοι εἴδωλον τόδ᾽ ἀγαυὴ Περσεφόνεια
214
ὤτρυν᾽ , ὄφρ᾽ ἔτι μᾶλλον ὀδυρόμενος στεναχίζω;“
215
“ὣς
ἐφάμην , ἡ
δ᾽
αὐτίκ᾽
ἀμείβετο
πότνια
μήτηρ:
216
‘ὤ
μοι , τέκνον
ἐμόν , περὶ
πάντων
κάμμορε
φωτῶν,
217
οὔ τί σε Περσεφόνεια Διὸς θυγάτηρ ἀπαφίσκει,
218
ἀλλ᾽ αὕτη δίκη ἐστὶ βροτῶν , ὅτε τίς κε θάνῃσιν:
219
οὐ γὰρ ἔτι σάρκας τε καὶ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν,
220
ἀλλὰ τὰ μέν τε πυρὸς κρατερὸν μένος αἰθομένοιο
221
δαμνᾷ , ἐπεί κε πρῶτα λίπῃ λεύκ᾽ ὀστέα θυμός,
222
ψυχὴ δ᾽ ἠύτ᾽ ὄνειρος ἀποπταμένη πεπότηται.
223
ἀλλὰ φόωσδε τάχιστα λιλαίεο : ταῦτα δὲ πάντα
224
ἴσθ᾽ , ἵνα καὶ μετόπισθε τεῇ εἴπῃσθα γυναικί.’
225
“νῶι
μὲν
ὣς
ἐπέεσσιν
ἀμειβόμεθ᾽ , αἱ
δὲ
γυναῖκες
226
ἤλυθον , ὤτρυνεν γὰρ ἀγαυὴ Περσεφόνεια,
227
ὅσσαι ἀριστήων ἄλοχοι ἔσαν ἠδὲ θύγατρες.
228
αἱ δ᾽ ἀμφ᾽ αἷμα κελαινὸν ἀολλέες ἠγερέθοντο,
229
αὐτὰρ ἐγὼ βούλευον ὅπως ἐρέοιμι ἑκάστην.
230
ἥδε δέ μοι κατὰ θυμὸν ἀρίστη φαίνετο βουλή:
231
σπασσάμενος τανύηκες ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ
232
οὐκ εἴων πίνειν ἅμα πάσας αἷμα κελαινόν.
233
αἱ δὲ προμνηστῖναι ἐπήισαν , ἠδὲ ἑκάστη
234
ὃν γόνον ἐξαγόρευεν : ἐγὼ δ᾽ ἐρέεινον ἁπάσας.
235
“ἔνθ᾽
ἦ
τοι
πρώτην
Τυρὼ
ἴδον
εὐπατέρειαν,
236
ἣ φάτο Σαλμωνῆος ἀμύμονος ἔκγονος εἶναι,
237
φῆ δὲ Κρηθῆος γυνὴ ἔμμεναι Αἰολίδαο:
238
ἣ ποταμοῦ ἠράσσατ᾽ Ἐνιπῆος θείοιο,
239
ὃς πολὺ κάλλιστος ποταμῶν ἐπὶ γαῖαν ἵησι,
240
καί ῥ᾽ ἐπ᾽ Ἐνιπῆος πωλέσκετο καλὰ ῥέεθρα.