Reading Center

ἆσέ με δαίμονος αἶσα κακὴ καὶ ἀθέσφατος οἶνος.

Κίρκης δ᾽ ἐν μεγάρῳ καταλέγμενος οὐκ ἐνόησα

ἄψορρον καταβῆναι ἰὼν ἐς κλίμακα μακρήν,

ἀλλὰ καταντικρὺ τέγεος πέσον : ἐκ δέ μοι αὐχὴν

ἀστραγάλων ἐάγη , ψυχὴ δ᾽ Ἄϊδόσδε κατῆλθε.

νῦν δέ σε τῶν ὄπιθεν γουνάζομαι , οὐ παρεόντων,

πρός τ᾽ ἀλόχου καὶ πατρός , ὅ σ᾽ ἔτρεφε τυτθὸν ἐόντα,

Τηλεμάχου θ᾽ , ὃν μοῦνον ἐνὶ μεγάροισιν ἔλειπες:

οἶδα γὰρ ὡς ἐνθένδε κιὼν δόμου ἐξ Ἀίδαο

νῆσον ἐς Αἰαίην σχήσεις ἐυεργέα νῆα:

ἔνθα σ᾽ ἔπειτα , ἄναξ , κέλομαι μνήσασθαι ἐμεῖο.

μή μ᾽ ἄκλαυτον ἄθαπτον ἰὼν ὄπιθεν καταλείπειν

νοσφισθείς , μή τοί τι θεῶν μήνιμα γένωμαι,

ἀλλά με κακκῆαι σὺν τεύχεσιν , ἅσσα μοι ἔστιν,

σῆμά τέ μοι χεῦαι πολιῆς ἐπὶ θινὶ θαλάσσης,

ἀνδρὸς δυστήνοιο καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι.

ταῦτά τέ μοι τελέσαι πῆξαί τ᾽ ἐπὶ τύμβῳ ἐρετμόν,

τῷ καὶ ζωὸς ἔρεσσον ἐὼν μετ᾽ ἐμοῖς ἑτάροισιν.’

“ὣς ἔφατ᾽ , αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον:

‘ταῦτά τοι , ὦ δύστηνε , τελευτήσω τε καὶ ἔρξω.’

“νῶι μὲν ὣς ἐπέεσσιν ἀμειβομένω στυγεροῖσιν

ἥμεθ᾽ , ἐγὼ μὲν ἄνευθεν ἐφ᾽ αἵματι φάσγανον ἴσχων,

εἴδωλον δ᾽ ἑτέρωθεν ἑταίρου πόλλ᾽ ἀγόρευεν:

“ἦλθε δ᾽ ἐπὶ ψυχὴ μητρὸς κατατεθνηυίης,

Αὐτολύκου θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἀντίκλεια,

τὴν ζωὴν κατέλειπον ἰὼν εἰς Ἴλιον ἱρήν.

τὴν μὲν ἐγὼ δάκρυσα ἰδὼν ἐλέησά τε θυμῷ:

ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς εἴων προτέρην , πυκινόν περ ἀχεύων,

αἵματος ἆσσον ἴμεν , πρὶν Τειρεσίαο πυθέσθαι.

“ἦλθε δ᾽ ἐπὶ ψυχὴ Θηβαίου Τειρεσίαο