Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
391
“ἦ
μάλα
τίς
τοι
θυμὸς
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἄπιστος,
392
οἷόν σ᾽ οὐδ᾽ ὀμόσας περ ἐπήγαγον οὐδέ σε πείθω.
393
ἀλλ᾽ ἄγε νῦν ῥήτρην ποιησόμεθ᾽ : αὐτὰρ ὄπισθε
394
μάρτυροι ἀμφοτέροισι θεοί , τοὶ Ὄλυμπον ἔχουσιν.
395
εἰ μέν κεν νοστήσῃ ἄναξ τεὸς ἐς τόδε δῶμα,
396
ἕσσας με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα πέμψαι
397
Δουλίχιόνδ᾽ ἰέναι , ὅθι μοι φίλον ἔπλετο θυμῷ:
398
εἰ δέ κε μὴ ἔλθῃσιν ἄναξ τεὸς ὡς ἀγορεύω,
399
δμῶας ἐπισσεύας βαλέειν μεγάλης κατὰ πέτρης,
400
ὄφρα καὶ ἄλλος πτωχὸς ἀλεύεται ἠπεροπεύειν.”
401
τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσεφώνεε δῖος ὑφορβός:
402
“ξεῖν᾽ , οὕτω
γάρ
κέν
μοι
ἐϋκλείη
τ᾽
ἀρετή
τε
403
εἴη ἐπ᾽ ἀνθρώπους ἅμα τ᾽ αὐτίκα καὶ μετέπειτα,
404
ὅς σ᾽ ἐπεὶ ἐς κλισίην ἄγαγον καὶ ξείνια δῶκα,
405
αὖτις δὲ κτείναιμι φίλον τ᾽ ἀπὸ θυμὸν ἑλοίμην:
406
πρόφρων κεν δὴ ἔπειτα Δία Κρονίωνα λιτοίμην.
407
νῦν δ᾽ ὥρη δόρποιο : τάχιστά μοι ἔνδον ἑταῖροι
408
εἶεν , ἵν᾽ ἐν κλισίῃ λαρὸν τετυκοίμεθα δόρπον.”
409
ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,
410
ἀγχίμολον δὲ σύες τε καὶ ἀνέρες ἦλθον ὑφορβοί.
411
τὰς μὲν ἄρα ἔρξαν κατὰ ἤθεα κοιμηθῆναι,
412
κλαγγὴ δ᾽ ἄσπετος ὦρτο συῶν αὐλιζομενάων
413
αὐτὰρ ὁ οἷς ἑτάροισιν ἐκέκλετο δῖος ὑφορβός:
414
“ἄξεθ᾽
ὑῶν
τὸν
ἄριστον , ἵνα
ξείνῳ
ἱερεύσω
415
τηλεδαπῷ : πρὸς δ᾽ αὐτοὶ ὀνησόμεθ᾽ , οἵ περ ὀϊζὺν
416
δὴν ἔχομεν πάσχοντες ὑῶν ἕνεκ᾽ ἀργιοδόντων:
417
ἄλλοι δ᾽ ἡμέτερον κάματον νήποινον ἔδουσιν.”
418
ὣς ἄρα φωνήσας κέασε ξύλα νηλέϊ χαλκῷ,
419
οἱ δ᾽ ὗν εἰσῆγον μάλα πίονα πενταέτηρον.
420
τὸν μὲν ἔπειτ᾽ ἔστησαν ἐπ᾽ ἐσχάρῃ : οὐδὲ συβώτης