Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
271
τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής:
272
“οὕτω
τοι
καὶ
ἐγὼν
ἐκ
πατρίδος , ἄνδρα
κατακτὰς
273
ἔμφυλον : πολλοὶ δὲ κασίγνητοί τε ἔται τε
274
Ἄργος ἀν᾽ ἱππόβοτον , μέγα δὲ κρατέουσιν Ἀχαιῶν.
275
τῶν ὑπαλευάμενος θάνατον καὶ κῆρα μέλαιναν
276
φεύγω , ἐπεί νύ μοι αἶσα κατ᾽ ἀνθρώπους ἀλάλησθαι.
277
ἀλλά με νηὸς ἔφεσσαι , ἐπεί σε φυγὼν ἱκέτευσα,
278
μή με κατακτείνωσι : διωκέμεναι γὰρ ὀΐω.”
279
τὸν δ᾽ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα:
280
“οὐ
μὲν
δή
σ᾽
ἐθέλοντά
γ᾽
ἀπώσω
νηὸς
ἐΐσης,
281
ἀλλ᾽ ἕπευ : αὐτὰρ κεῖθι φιλήσεαι , οἷά κ᾽ ἔχωμεν.”
282
ὣς ἄρα φωνήσας οἱ ἐδέξατο χάλκεον ἔγχος,
283
καὶ τό γ᾽ ἐπ᾽ ἰκριόφιν τάνυσεν νεὸς ἀμφιελίσσης:
284
ἂν δὲ καὶ αὐτὸς νηὸς ἐβήσετο ποντοπόροιο.
285
ἐν πρύμνῃ δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα καθέζετο , πὰρ δὲ οἷ αὐτῷ
286
εἷσε Θεοκλύμενον : τοὶ δὲ πρυμνήσι᾽ ἔλυσαν.
287
Τηλέμαχος δ᾽ ἑτάροισιν ἐποτρύνας ἐκέλευσεν
288
ὅπλων ἅπτεσθαι : τοὶ δ᾽ ἐσσυμένως ἐπίθοντο.
289
ἱστὸν δ᾽ εἰλάτινον κοίλης ἔντοσθε μεσόδμης
290
στῆσαν ἀείραντες , κατὰ δὲ προτόνοισιν ἔδησαν,
291
ἕλκον δ᾽ ἱστία λευκὰ ἐϋστρέπτοισι βοεῦσι.
292
τοῖσιν δ᾽ ἴκμενον οὖρον ἵει γλαυκῶπις Ἀθήνη,
293
λάβρον ἐπαιγίζοντα δι᾽ αἰθέρος , ὄφρα τάχιστα
294
νηῦς ἀνύσειε θέουσα θαλάσσης ἁλμυρὸν ὕδωρ.
295
βὰν δὲ παρὰ Κρουνοὺς καὶ Χαλκίδα καλλιρέεθρον.
296
δύσετό τ᾽ ἠέλιος σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυιαί:
297
ἡ δὲ Φεὰς ἐπέβαλλεν ἐπειγομένη Διὸς οὔρῳ
298
ἠδὲ παρ᾽ Ἤλιδα δῖαν , ὅθι κρατέουσιν Ἐπειοί.
299
ἔνθεν δ᾽ αὖ νήσοισιν ἐπιπροέηκε θοῇσιν,
300
ὁρμαίνων ἤ κεν θάνατον φύγοι ἦ κεν ἁλώῃ.