Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
272
αὐτὰρ ἐμὲ προτὶ ἄστυ συβώτης ὕστερον ἄξει,
273
πτωχῷ λευγαλέῳ ἐναλίγκιον ἠδὲ γέροντι.
274
εἰ δέ μ᾽ ἀτιμήσουσι δόμον κάτα , σὸν δὲ φίλον κῆρ
275
τετλάτω ἐν στήθεσσι κακῶς πάσχοντος ἐμεῖο,
276
ἤν περ καὶ διὰ δῶμα ποδῶν ἕλκωσι θύραζε
277
ἢ βέλεσι βάλλωσι : σὺ δ᾽ εἰσορόων ἀνέχεσθαι.
278
ἀλλ᾽ ἦ τοι παύεσθαι ἀνωγέμεν ἀφροσυνάων,
279
μειλιχίοις ἐπέεσσι παραυδῶν : οἱ δέ τοι οὔ τι
280
πείσονται : δὴ γάρ σφι παρίσταται αἴσιμον ἦμαρ.
281
ἄλλο δέ τοι ἐρέω , σὺ δ᾽ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν:
282
ὁππότε κεν πολύβουλος ἐνὶ φρεσὶ θῇσιν Ἀθήνη,
283
νεύσω μέν τοι ἐγὼ κεφαλῇ , σὺ δ᾽ ἔπειτα νοήσας
284
ὅσσα τοι ἐν μεγάροισιν Ἀρήϊα τεύχεα κεῖται
285
ἐς μυχὸν ὑψηλοῦ θαλάμου καταθεῖναι ἀείρας
286
πάντα μάλ᾽ : αὐτὰρ μνηστῆρας μαλακοῖς ἐπέεσσι
287
παρφάσθαι , ὅτε κέν σε μεταλλῶσιν ποθέοντες:
288
“ἐκ
καπνοῦ
κατέθηκ᾽ , ἐπεὶ
οὐκέτι
τοῖσιν
ἐῴκει
289
οἷά ποτε Τροίηνδε κιὼν κατέλειπεν Ὀδυσσεύς,
290
ἀλλὰ κατῄκισται , ὅσσον πυρὸς ἵκετ᾽ ἀϋτμή.
291
πρὸς δ᾽ ἔτι καὶ τόδε μεῖζον ἐνὶ φρεσὶ θῆκε Κρονίων,
292
μή πως οἰνωθέντες , ἔριν στήσαντες ἐν ὑμῖν,
293
ἀλλήλους τρώσητε καταισχύνητέ τε δαῖτα
294
καὶ μνηστύν : αὐτὸς γὰρ ἐφέλκεται ἄνδρα σίδηρος.”
295
“νῶϊν
δ᾽
οἴοισιν
δύο
φάσγανα
καὶ
δύο
δοῦρε
296
καλλιπέειν καὶ δοιὰ βοάγρια χερσὶν ἑλέσθαι,
297
ὡς ἂν ἐπιθύσαντες ἑλοίμεθα : τοὺς δέ κ᾽ ἔπειτα
298
Παλλὰς Ἀθηναίη θέλξει καὶ μητίετα Ζεύς.
299
ἄλλο δέ τοι ἐρέω , σὺ δ᾽ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν:
300
εἰ ἐτεόν γ᾽ ἐμός ἐσσι καὶ αἵματος ἡμετέροιο,
301
μή τις ἔπειτ᾽ Ὀδυσῆος ἀκουσάτω ἔνδον ἐόντος,