Reading Center

“οὐλὴν μὲν πρῶτον τήνδε φράσαι ὀφθαλμοῖσι,

τὴν ἐν Παρνησῷ μ᾽ ἔλασεν σῦς λευκῷ ὀδόντι

οἰχόμενον : σὺ δέ με προΐεις καὶ πότνια μήτηρ

ἐς πατέρ᾽ Αὐτόλυκον μητρὸς φίλον , ὄφρ᾽ ἂν ἑλοίμην

δῶρα , τὰ δεῦρο μολών μοι ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν.

εἰ δ᾽ ἄγε τοι καὶ δένδρε᾽ ἐϋκτιμένην κατ᾽ ἀλωὴν

εἴπω , ἅ μοί ποτ᾽ ἔδωκας , ἐγὼ δ᾽ ᾔτεόν σε ἕκαστα

παιδνὸς ἐών , κατὰ κῆπον ἐπισπόμενος : διὰ δ᾽ αὐτῶν

ἱκνεύμεσθα , σὺ δ᾽ ὠνόμασας καὶ ἔειπες ἕκαστα.

ὄγχνας μοι δῶκας τρισκαίδεκα καὶ δέκα μηλέας,

συκέας τεσσαράκοντ᾽ : ὄρχους δέ μοι ὧδ᾽ ὀνόμηνας

δώσειν πεντήκοντα , διατρύγιος δὲ ἕκαστος

ἤην : ἔνθα δ᾽ ἀνὰ σταφυλαὶ παντοῖαι ἔασιν—

ὁππότε δὴ Διὸς ὧραι ἐπιβρίσειαν ὕπερθεν.”

ὣς φάτο , τοῦ δ᾽ αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ,

σήματ᾽ ἀναγνόντος τά οἱ ἔμπεδα πέφραδ᾽ Ὀδυσσεύς.

ἀμφὶ δὲ παιδὶ φίλῳ βάλε πήχεε : τὸν δὲ ποτὶ οἷ

εἷλεν ἀποψύχοντα πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς.

αὐτὰρ ἐπεί ῥ᾽ ἄμπνυτο καὶ ἐς φρένα θυμὸς ἀγέρθη,

ἐξαῦτις μύθοισιν ἀμειβόμενος προσέειπε:

“Ζεῦ πάτερ , ἦ ῥα ἔτ᾽ ἔστε θεοὶ κατὰ μακρὸν Ὄλυμπον,

εἰ ἐτεὸν μνηστῆρες ἀτάσθαλον ὕβριν ἔτισαν.

νῦν δ᾽ αἰνῶς δείδοικα κατὰ φρένα μὴ τάχα πάντες

ἐνθάδ᾽ ἐπέλθωσιν Ἰθακήσιοι , ἀγγελίας δὲ

πάντη ἐποτρύνωσι Κεφαλλήνων πολίεσσι.”

τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς:

“θάρσει , μή τοι ταῦτα μετὰ φρεσὶ σῇσι μελόντων.

ἀλλ᾽ ἴομεν προτὶ οἶκον , ὃς ὀρχάτου ἐγγύθι κεῖται:

ἔνθα δὲ Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην

προὔπεμψ᾽ , ὡς ἂν δεῖπνον ἐφοπλίσσωσι τάχιστα.”