Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
421
τοῖσιν δ᾽ ἡγεμόνευ᾽ ἱερὸν μένος Ἀλκινόοιο,
422
ἐλθόντες δὲ καθῖζον ἐν ὑψηλοῖσι θρόνοισι.
423
δή ῥα τότ᾽ Ἀρήτην προσέφη μένος Ἀλκινόοιο:
424
“δεῦρο , γύναι , φέρε
χηλὸν
ἀριπρεπέ᾽ , ἥ
τις
ἀρίστη:
425
ἐν δ᾽ αὐτὴ θὲς φᾶρος ἐυπλυνὲς ἠδὲ χιτῶνα.
426
ἀμφὶ δέ οἱ πυρὶ χαλκὸν ἰήνατε , θέρμετε δ᾽ ὕδωρ,
427
ὄφρα λοεσσάμενός τε ἰδών τ᾽ ἐὺ κείμενα πάντα
428
δῶρα , τά οἱ Φαίηκες ἀμύμονες ἐνθάδ᾽ ἔνεικαν,
429
δαιτί τε τέρπηται καὶ ἀοιδῆς ὕμνον ἀκούων.
430
καί οἱ ἐγὼ τόδ᾽ ἄλεισον ἐμὸν περικαλλὲς ὀπάσσω,
431
χρύσεον , ὄφρ᾽ ἐμέθεν μεμνημένος ἤματα πάντα
432
σπένδῃ ἐνὶ μεγάρῳ Διί τ᾽ ἄλλοισίν τε θεοῖσιν.”
433
ὣς ἔφατ᾽ , Ἀρήτη δὲ μετὰ δμῳῇσιν ἔειπεν
434
ἀμφὶ πυρὶ στῆσαι τρίποδα μέγαν ὅττι τάχιστα.
435
αἱ δὲ λοετροχόον τρίποδ᾽ ἵστασαν ἐν πυρὶ κηλέῳ,
436
ἔν δ᾽ ἄρ᾽ ὕδωρ ἔχεαν , ὑπὸ δὲ ξύλα δαῖον ἑλοῦσαι.
437
γάστρην μὲν τρίποδος πῦρ ἄμφεπε , θέρμετο δ᾽ ὕδωρ:
438
τόφρα δ᾽ ἄρ᾽ Ἀρήτη ξείνῳ περικαλλέα χηλὸν
439
ἐξέφερεν θαλάμοιο , τίθει δ᾽ ἐνὶ κάλλιμα δῶρα,
440
ἐσθῆτα χρυσόν τε , τά οἱ Φαίηκες ἔδωκαν:
441
ἐν δ᾽ αὐτὴ φᾶρος θῆκεν καλόν τε χιτῶνα,
442
καί μιν φωνήσασ᾽ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα:
443
“αὐτὸς
νῦν
ἴδε
πῶμα , θοῶς
δ᾽
ἐπὶ
δεσμὸν
ἴηλον,
444
μή τίς τοι καθ᾽ ὁδὸν δηλήσεται , ὁππότ᾽ ἂν αὖτε
445
εὕδῃσθα γλυκὺν ὕπνον ἰὼν ἐν νηὶ μελαίνῃ.”
446
αὐτὰρ ἐπεὶ τό γ᾽ ἄκουσε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς,
447
αὐτίκ᾽ ἐπήρτυε πῶμα , θοῶς δ᾽ ἐπὶ δεσμὸν ἴηλεν
448
ποικίλον , ὅν ποτέ μιν δέδαε φρεσὶ πότνια Κίρκη:
449
αὐτόδιον δ᾽ ἄρα μιν ταμίη λούσασθαι ἀνώγει
450
ἔς ῥ᾽ ἀσάμινθον βάνθ᾽ : ὁ δ᾽ ἄρ ἀσπασίως ἴδε θυμῷ