Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus.
Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
731
infestat: vorat haec raptas revomitque carinas,
732
illa feris atram canibus succingitur alvum,
733
virginis ora gerens, et, si non omnia vates
734
ficta reliquerunt aliquo quoque tempore virgo.
735
Hanc multi petiere proci; quibus illa repulsis
736
ad pelagi nymphas, pelagi gratissima nymphis,
737
ibat et elusos iuvenum narrabat amores.
738
Quam, dum pectendos praebet Galatea capillos,
739
talibus adloquitur, referens suspiria, dictis:
740
“Te tamen, o virgo, genus haud inmite virorum
741
expetit, utque facis, potes his impune negare;
742
At mihi, cui pater est Nereus, quam caerula Doris
743
enixa est, quae sum turba quoque tuta sororum,
744
non nisi per luctus licuit Cyclopis amorem
745
effugere,” — et lacrimae vocem impediere loquentis.
746
Quas ubi marmoreo detersit pollice virgo
747
et solata deam est, “refer, o carissima,” dixit.
748
“neve tui causam tege (sic sum fida) doloris!”
749
Nereis his contra resecuta Crataeide natam est:
Acis et Galatea. Polyphemus.
750
“Acis erat Fauno nymphaque Symaethide cretus,
751
magna quidem patrisque sui matrisque voluptas,
752
nostra tamen maior: nam me sibi iunxerat uni.
753
Pulcher et octonis iterum natalibus actis
754
signarat teneras dubia lanugine malas.
755
Hunc ego, me Cyclops nulla cum fine petebat.
756
En si quaesieris, odium Cyclopis, amorne
757
Acidis in nobis fuerit praesentior, edam:
758
par utrumque fuit. Pro quanta potentia regni
759
est, Venus alma, tui! Nempe ille inmitis et ipsis
760
horrendus silvis et visus ab hospite nullo