μερμήριξαδ᾽ἔπειτακατὰφρένακαὶκατὰθυμὸνἐλθεῖνἠδὲπυθέσθαι, ἐπεὶἴδοναἴθοπακαπνόν.ὧδεδέμοιφρονέοντιδοάσσατοκέρδιονεἶναι,πρῶτ᾽ἐλθόντ᾽ἐπὶνῆαθοὴνκαὶθῖναθαλάσσηςδεῖπνονἑταίροισινδόμεναιπροέμεντεπυθέσθαι.ἀλλ᾽ὅτεδὴσχεδὸνἦακιὼννεὸςἀμφιελίσσης,καὶτότετίςμεθεῶνὀλοφύρατομοῦνονἐόντα,ὅςῥάμοιὑψίκερωνἔλαφονμέγανεἰςὁδὸναὐτὴνἧκεν. ὁμὲνποταμόνδεκατήιενἐκνομοῦὕληςπιόμενος: δὴγάρμινἔχενμένοςἠελίοιο.τὸνδ᾽ἐγὼἐκβαίνοντακατ᾽ἄκνηστινμέσανῶταπλῆξα: τὸδ᾽ἀντικρὺδόρυχάλκεονἐξεπέρησε,κὰδδ᾽ἔπεσ᾽ἐνκονίῃσιμακών, ἀπὸδ᾽ἔπτατοθυμός.τῷδ᾽ἐγὼἐμβαίνωνδόρυχάλκεονἐξὠτειλῆςεἰρυσάμην: τὸμὲναὖθικατακλίναςἐπὶγαίῃεἴασ᾽: αὐτὰρἐγὼσπασάμηνῥῶπάςτελύγουςτε,πεῖσμαδ᾽, ὅσοντ᾽ὄργυιαν, ἐυστρεφὲςἀμφοτέρωθενπλεξάμενοςσυνέδησαπόδαςδεινοῖοπελώρου,βῆνδὲκαταλοφάδειαφέρωνἐπὶνῆαμέλαινανἔγχειἐρειδόμενος, ἐπεὶοὔπωςἦενἐπ᾽ὤμουχειρὶφέρεινἑτέρῃ: μάλαγὰρμέγαθηρίονἦεν.κὰδ᾽δ᾽ἔβαλονπροπάροιθενεός, ἀνέγειραδ᾽ἑταίρουςμειλιχίοιςἐπέεσσιπαρασταδὸνἄνδραἕκαστον:“ὦ
φίλοι, οὐ
γάρ
πω
καταδυσόμεθ᾽
ἀχνύμενοί
περ
εἰςἈίδαοδόμους, πρὶνμόρσιμονἦμαρἐπέλθῃ:ἀλλ᾽ἄγετ᾽, ὄφρ᾽ἐννηὶθοῇβρῶσίςτεπόσιςτε,μνησόμεθαβρώμης, μηδὲτρυχώμεθαλιμῷ.’“ὣς
ἐφάμην, οἱ
δ᾽
ὦκα
ἐμοῖς
ἐπέεσσι
πίθοντο,ἐκδὲκαλυψάμενοιπαρὰθῖν᾽ἁλὸςἀτρυγέτοιοθηήσαντ᾽ἔλαφον: μάλαγὰρμέγαθηρίονἦεν.