τὸνδ᾽αὖτεπροσέειπεθεὰγλαυκῶπιςἈθήνη:“θάρσει, μή
τοι
ταῦτα
μετὰ
φρεσὶ
σῇσι
μελόντων.ἀλλὰχρήματαμὲνμυχῷἄντρουθεσπεσίοιοθείμεναὐτίκανῦν, ἵναπερτάδετοισόαμίμνῃ:αὐτοὶδὲφραζώμεθ᾽ὅπωςὄχ᾽ἄρισταγένηται.”ὣςεἰποῦσαθεὰδῦνεσπέοςἠεροειδές,μαιομένηκευθμῶναςἀνὰσπέος: αὐτὰρὈδυσσεὺςἆσσονπάντ᾽ἐφόρει, χρυσὸνκαὶἀτειρέαχαλκὸνεἵματάτ᾽εὐποίητα, τάοἱΦαίηκεςἔδωκαν.καὶτὰμὲνεὖκατέθηκε, λίθονδ᾽ἐπέθηκεθύρῃσιΠαλλὰςἈθηναίη, κούρηΔιὸςαἰγιόχοιο.τὼδὲκαθεζομένωἱερῆςπαρὰπυθμέν᾽ἐλαίηςφραζέσθηνμνηστῆρσινὑπερφιάλοισινὄλεθρον.τοῖσιδὲμύθωνἦρχεθεὰγλαυκῶπιςἈθήνη:“διογενὲς
Λαερτιάδη, πολυμήχαν᾽
Ὀδυσσεῦ,φράζευὅπωςμνηστῆρσινἀναιδέσιχεῖραςἐφήσεις,οἳδήτοιτρίετεςμέγαρονκάτακοιρανέουσι,μνώμενοιἀντιθέηνἄλοχονκαὶἕδναδιδόντες:ἡδὲσὸναἰεὶνόστονὀδυρομένηκατὰθυμὸνπάνταςμένῥ᾽ἔλπεικαὶὑπίσχεταιἀνδρὶἑκάστῳ,ἀγγελίαςπροϊεῖσα, νόοςδέοἱἄλλαμενοινᾷ.”τὴνδ᾽ἀπαμειβόμενοςπροσέφηπολύμητιςὈδυσσεύς:“ὢ
πόποι, ἦ
μάλα
δὴ
Ἀγαμέμνονος
Ἀτρεΐδαο
φθίσεσθαικακὸνοἶτονἐνὶμεγάροισινἔμελλον,εἰμήμοισὺἕκαστα, θεά, κατὰμοῖρανἔειπες.ἀλλ᾽ἄγεμῆτινὕφηνον, ὅπωςἀποτίσομαιαὐτούς:πὰρδέμοιαὐτὴστῆθι, μένοςπολυθαρσὲςἐνεῖσα,οἷονὅτεΤροίηςλύομενλιπαρὰκρήδεμνα.αἴκέμοιὣςμεμαυῖαπαρασταίης, γλαυκῶπι,καίκετριηκοσίοισινἐγὼνἄνδρεσσιμαχοίμην