ἀλλ᾽ἐγὼοὐκαὔτωςμυθήσομαι, ἀλλὰσὺνὅρκῳ,ὡςνεῖταιὈδυσεύς: εὐαγγέλιονδέμοιἔστωαὐτίκ᾽, ἐπείκενκεῖνοςἰὼντὰἃδώμαθ᾽ἵκηται:ἕσσαιμεχλαῖνάντεχιτῶνάτε, εἵματακαλά:πρὶνδέκε, καὶμάλαπερκεχρημένος, οὔτιδεχοίμην.ἐχθρὸςγάρμοικεῖνοςὁμῶςἈΐδαοπύλῃσιγίγνεται, ὃςπενίῃεἴκωνἀπατήλιαβάζει.ἴστωνῦνΖεὺςπρῶταθεῶν, ξενίητετράπεζα,ἱστίητ᾽Ὀδυσῆοςἀμύμονος, ἣνἀφικάνω:ἦμέντοιτάδεπάντατελείεταιὡςἀγορεύω.τοῦδ᾽αὐτοῦλυκάβαντοςἐλεύσεταιἐνθάδ᾽Ὀδυσσεύς.τοῦμὲνφθίνοντοςμηνός, τοῦδ᾽ἱσταμένοιο,οἴκαδενοστήσει, καὶτίσεταιὅςτιςἐκείνουἐνθάδ᾽ἀτιμάζειἄλοχονκαὶφαίδιμονυἱόν.”τὸνδ᾽ἀπαμειβόμενοςπροσέφης, Εὔμαιεσυβῶτα:“ὦ
γέρον, οὔτ᾽
ἄρ᾽
ἐγὼν
εὐαγγέλιον
τόδε
τίσω,οὔτ᾽Ὀδυσεὺςἔτιοἶκονἐλεύσεται: ἀλλὰἕκηλοςπῖνε, καὶἄλλαπαρὲξμεμνώμεθα, μηδέμετούτωνμίμνησκ᾽: ἦγὰρθυμὸςἐνὶστήθεσσινἐμοῖσινἄχνυται, ὁππότετιςμνήσῃκεδνοῖοἄνακτος.ἀλλ᾽ἦτοιὅρκονμὲνἐάσομεν, αὐτὰρὈδυσσεὺςἔλθοιὅπωςμινἐγώγ᾽ἐθέλωκαὶΠηνελόπειαΛαέρτηςθ᾽ὁγέρωνκαὶΤηλέμαχοςθεοειδής.νῦναὖπαιδὸςἄλαστονὀδύρομαι, ὃντέκ᾽Ὀδυσσεύς,Τηλεμάχου: τὸνἐπεὶθρέψανθεοὶἔρνεϊἶσον,καίμινἔφηνἔσσεσθαιἐνἀνδράσινοὔτιχέρηαπατρὸςἑοῖοφίλοιο, δέμαςκαὶεἶδοςἀγητόν,τὸνδέτιςἀθανάτωνβλάψεφρέναςἔνδονἐΐσαςἠέτιςἀνθρώπων: ὁδ᾽ἔβημετὰπατρὸςἀκουὴνἐςΠύλονἠγαθέην: τὸνδὲμνηστῆρεςἀγαυοὶ