ἀλλὰτάγ᾽οὐκὀΐω: πρὶνκαίτιναγαῖακαθέξειἀνδρῶνμνηστήρων, οἵτοιβίοτονκατέδουσιν.ἀλλὰἑκὰςνήσωνἀπέχεινεὐεργέανῆα,νυκτὶδ᾽ὁμῶςπλείειν: πέμψειδέτοιοὖρονὄπισθενἀθανάτωνὅςτίςσεφυλάσσειτεῥύεταίτε.αὐτὰρἐπὴνπρώτηνἀκτὴνἸθάκηςἀφίκηαι,νῆαμὲνἐςπόλινὀτρῦναικαὶπάνταςἑταίρους,αὐτὸςδὲπρώτιστασυβώτηνεἰσαφικέσθαι,ὅςτοιὑῶνἐπίουρος, ὁμῶςδέτοιἤπιαοἶδεν.ἔνθαδὲνύκτ᾽ἀέσαι: τὸνδ᾽ὀτρῦναιπόλινεἴσωἀγγελίηνἐρέονταπερίφρονιΠηνελοπείῃ,οὕνεκάοἱσῶςἐσσὶκαὶἐκΠύλουεἰλήλουθας.”ἡμὲνἄρ᾽ὣςεἰποῦσ᾽ἀπέβηπρὸςμακρὸνὌλυμπον,αὐτὰρὁΝεστορίδηνἐξἡδέοςὕπνουἔγειρενλὰξποδὶκινήσας, καίμινπρὸςμῦθονἔειπεν:“ἔγρεο, Νεστορίδη
Πεισίστρατε, μώνυχας
ἵππους
ζεῦξονὑφ᾽ἅρματ᾽ἄγων, ὄφραπρήσσωμενὁδοῖο.”τὸνδ᾽αὖΝεστορίδηςΠεισίστρατοςἀντίονηὔδα:“Τηλέμαχ᾽, οὔ
πως
ἔστιν
ἐπειγομένους
περ
ὁδοῖο
νύκταδιὰδνοφερὴνἐλάαν: τάχαδ᾽ἔσσεταιἠώς.ἀλλὰμέν᾽εἰςὅκεδῶραφέρωνἐπιδίφριαθήῃἥρωςἈτρείδης, δουρικλειτὸςΜενέλαος,καὶμύθοιςἀγανοῖσιπαραυδήσαςἀποπέμψῃ.τοῦγάρτεξεῖνοςμιμνήσκεταιἤματαπάνταἀνδρὸςξεινοδόκου, ὅςκενφιλότηταπαράσχῃ.”ὣςἔφατ᾽, αὐτίκαδὲχρυσόθρονοςἤλυθενἨώς.ἀγχίμολονδέσφ᾽ἦλθεβοὴνἀγαθὸςΜενέλαος,ἀνστὰςἐξεὐνῆς, Ἑλένηςπάρακαλλικόμοιο.τὸνδ᾽ὡςοὖνἐνόησενὈδυσσῆοςφίλοςυἱός,σπερχόμενόςῥαχιτῶναπερὶχροῒσιγαλόεντα