ἵρευονδὲσύαςσιάλουςκαὶβοῦνἀγελαίην,δαῖτ᾽ἐντυνόμενοι. τοὶδ᾽ἐξἀγροῖοπόλινδεὠτρύνοντ᾽Ὀδυσεύςτ᾽ἰέναικαὶδῖοςὑφορβός.τοῖσιδὲμύθωνἦρχεσυβώτης, ὄρχαμοςἀνδρῶν:“ξεῖν᾽, ἐπεὶ
ἂρ
δὴ
ἔπειτα
πόλινδ᾽
ἰέναι
μενεαίνεις
σήμερον, ὡςἐπέτελλενἄναξἐμόσ—ἦ
σ᾽
ἂν
ἐγώ
γε
αὐτοῦβουλοίμηνσταθμῶνῥυτῆραλιπέσθαι:ἀλλὰτὸναἰδέομαικαὶδείδια, μήμοιὀπίσσωνεικείῃ: χαλεπαὶδέτ᾽ἀνάκτωνεἰσὶνὁμοκλαί—ἀλλ᾽ἄγενῦνἴομεν: δὴγὰρμέμβλωκεμάλισταἦμαρ, ἀτὰρτάχατοιποτὶἕσπεραῥίγιονἔσται.”τὸνδ᾽ἀπαμειβόμενοςπροσέφηπολύμητιςὈδυσσεύς:“γιγνώσκω, φρονέω: τά
γε
δὴ
νοέοντι
κελεύεις.ἀλλ᾽ἴομεν, σὺδ᾽ἔπειταδιαμπερὲςἡγεμόνευε.δὸςδέμοι, εἴποθίτοιῥόπαλοντετμημένονἐστίν,σκηρίπτεσθ᾽, ἐπεὶἦφατ᾽ἀρισφαλέ᾽ἔμμεναιοὐδόν.”ἦῥακαὶἀμφ᾽ὤμοισινἀεικέαβάλλετοπήρην,πυκνὰῥωγαλέην: ἐνδὲστρόφοςἦενἀορτήρ:Εὔμαιοςδ᾽ἄραοἱσκῆπτρονθυμαρὲςἔδωκε.τὼβήτην, σταθμὸνδὲκύνεςκαὶβώτορεςἄνδρεςῥύατ᾽ὄπισθεμένοντες: ὁδ᾽ἐςπόλινἦγενἄνακταπτωχῷλευγαλέῳἐναλίγκιονἠδὲγέροντι,σκηπτόμενον: τὰδὲλυγρὰπερὶχροῒεἵματαἕστο.ἀλλ᾽ὅτεδὴστείχοντεςὁδὸνκάταπαιπαλόεσσανἄστεοςἐγγὺςἔσανκαὶἐπὶκρήνηνἀφίκοντοτυκτὴνκαλλίροον, ὅθενὑδρεύοντοπολῖται,τὴνποίησ᾽ἼθακοςκαὶΝήριτοςἠδὲΠολύκτωρ:ἀμφὶδ᾽ἄρ᾽αἰγείρωνὑδατοτρεφέωνἦνἄλσος,πάντοσεκυκλοτερές, κατὰδὲψυχρὸνῥέενὕδωρὑψόθενἐκπέτρης: βωμὸςδ᾽ἐφύπερθετέτυκτο