ἄγχιπαρισταμένηΛαερτιάδηνὈδυσῆαὤτρυν᾽, ὡςἂνπύρνακατὰμνηστῆραςἀγείροι,γνοίηθ᾽οἵτινέςεἰσινἐναίσιμοιοἵτ᾽ἀθέμιστοι:ἀλλ᾽οὐδ᾽ὥςτιν᾽ἔμελλ᾽ἀπαλεξήσεινκακότητος.βῆδ᾽ἴμεναἰτήσωνἐνδέξιαφῶταἕκαστον,πάντοσεχεῖρ᾽ὀρέγων, ὡςεἰπτωχὸςπάλαιεἴη.οἱδ᾽ἐλεαίροντεςδίδοσαν, καὶἐθάμβεοναὐτόν,ἀλλήλουςτ᾽εἴροντοτίςεἴηκαὶπόθενἔλθοι.τοῖσιδὲκαὶμετέειπεΜελάνθιος, αἰπόλοςαἰγῶν:“κέκλυτέ
μευ, μνηστῆρες
ἀγακλειτῆς
βασιλείης,τοῦδεπερὶξείνου: ἦγάρμινπρόσθενὄπωπα.ἦτοιμένοἱδεῦροσυβώτηςἡγεμόνευεν,αὐτὸνδ᾽οὐσάφαοἶδα, πόθενγένοςεὔχεταιεἶναι.”ὣςἔφατ᾽, Ἀντίνοοςδ᾽ἔπεσιννείκεσσεσυβώτην:“ὦ
ἀρίγνωτε
συβῶτα, τίη
δὲ
σὺ
τόνδε
πόλινδε
ἤγαγες; ἦοὐχἅλιςἧμινἀλήμονέςεἰσικαὶἄλλοι,πτωχοὶἀνιηροί, δαιτῶνἀπολυμαντῆρες;ἦὄνοσαιὅτιτοιβίοτονκατέδουσινἄνακτοςἐνθάδ᾽ἀγειρόμενοι, σὺδὲκαὶπροτὶτόνδ᾽ἐκάλεσσας;”τὸνδ᾽ἀπαμειβόμενοςπροσέφης, Εὔμαιεσυβῶτα:“Ἀντίνο᾽, οὐ
μὲν
καλὰ
καὶ
ἐσθλὸς
ἐὼν
ἀγορεύεις:τίςγὰρδὴξεῖνονκαλεῖἄλλοθεναὐτὸςἐπελθὼνἄλλονγ᾽, εἰμὴτῶνοἳδημιοεργοὶἔασι,μάντινἢἰητῆρακακῶνἢτέκτοναδούρων,ἢκαὶθέσπινἀοιδόν, ὅκεντέρπῃσινἀείδων;οὗτοιγὰρκλητοίγεβροτῶνἐπ᾽ἀπείροναγαῖαν:πτωχὸνδ᾽οὐκἄντιςκαλέοιτρύξονταἓαὐτόν.ἀλλ᾽αἰεὶχαλεπὸςπερὶπάντωνεἶςμνηστήρωνδμωσὶνὈδυσσῆος, πέριδ᾽αὖτ᾽ἐμοί: αὐτὰρἐγώγεοὐκἀλέγω, ἧόςμοιἐχέφρωνΠηνελόπεια