“ξεῖν᾽, εἴ
σ᾽
ὀτρύνει
κραδίη
καὶ
θυμὸς
ἀγήνωρ
τοῦτονἀλέξασθαι, τῶνδ᾽ἄλλωνμήτιν᾽Ἀχαιῶνδείδιθ᾽, ἐπεὶπλεόνεσσιμαχήσεταιὅςκέσεθείνῃ:ξεινοδόκοςμὲνἐγών, ἐπὶδ᾽αἰνεῖτονβασιλῆες,ἈντίνοόςτεκαὶΕὐρύμαχος, πεπνυμένωἄμφω.”ὣςἔφαθ᾽, οἱδ᾽ἄραπάντεςἐπῄνεον: αὐτὰρὈδυσσεὺςζώσατομὲνῥάκεσινπερὶμήδεα, φαῖνεδὲμηροὺςκαλούςτεμεγάλουςτε, φάνενδέοἱεὐρέεςὦμοιστήθεάτεστιβαροίτεβραχίονες: αὐτὰρἈθήνηἄγχιπαρισταμένημέλε᾽ἤλδανεποιμένιλαῶν.μνηστῆρεςδ᾽ἄραπάντεςὑπερφιάλωςἀγάσαντο:ὧδεδέτιςεἴπεσκενἰδὼνἐςπλησίονἄλλον:“ἦ
τάχα
Ἶρος
Ἄϊρος
ἐπίσπαστον
κακὸν
ἕξει,οἵηνἐκῥακέωνὁγέρωνἐπιγουνίδαφαίνει.”ὣςἄρ᾽ἔφαν, Ἴρῳδὲκακῶςὠρίνετοθυμός.ἀλλὰκαὶὣςδρηστῆρεςἄγονζώσαντεςἀνάγκῃδειδιότα: σάρκεςδὲπεριτρομέοντομέλεσσιν.Ἀντίνοοςδ᾽ἐνένιπενἔποςτ᾽ἔφατ᾽ἔκτ᾽ὀνόμαζεν:“νῦν
μὲν
μήτ᾽
εἴης, βουγάϊε, μήτε
γένοιο,εἰδὴτοῦτόνγετρομέειςκαὶδείδιαςαἰνῶς,ἄνδραγέροντα, δύῃἀρημένον, ἥμινἱκάνει.ἀλλ᾽ἔκτοιἐρέω, τὸδὲκαὶτετελεσμένονἔσται:αἴκένσ᾽οὗτοςνικήσῃκρείσσωντεγένηται,πέμψωσ᾽ἤπειρόνδε, βαλὼνἐννηὶμελαίνῃ,εἰςἜχετονβασιλῆα, βροτῶνδηλήμοναπάντων,ὅςκ᾽ἀπὸῥῖνατάμῃσικαὶοὔατανηλέϊχαλκῷ,μήδεάτ᾽ἐξερύσαςδώῃκυσὶνὠμὰδάσασθαι.”ὣςφάτο, τῷδ᾽ἔτιμᾶλλονὑπὸτρόμοςἔλλαβεγυῖα.ἐςμέσσονδ᾽ἄναγον: τὼδ᾽ἄμφωχεῖραςἀνέσχον.δὴτότεμερμήριξεπολύτλαςδῖοςὈδυσσεὺς