ἢἐλάσει᾽ὥςμινψυχὴλίποιαὖθιπεσόντα,ἦέμινἦκ᾽ἐλάσειετανύσσειέντ᾽ἐπὶγαίῃ.ὧδεδέοἱφρονέοντιδοάσσατοκέρδιονεἶναι,ἦκ᾽ἐλάσαι, ἵναμήμινἐπιφρασσαίατ᾽Ἀχαιοί.δὴτότ᾽ἀνασχομένωὁμὲνἤλασεδεξιὸνὦμονἾρος, ὁδ᾽αὐχέν᾽ἔλασσενὑπ᾽οὔατος, ὀστέαδ᾽εἴσωἔθλασεν: αὐτίκαδ᾽ἦλθεκατὰστόμαφοίνιοναἷμα,κὰδδ᾽ἔπεσ᾽ἐνκονίῃσιμακών, σὺνδ᾽ἤλασ᾽ὀδόνταςλακτίζωνποσὶγαῖαν: ἀτὰρμνηστῆρεςἀγαυοὶχεῖραςἀνασχόμενοιγέλῳἔκθανον. αὐτὰρὈδυσσεὺςἕλκεδιὲκπροθύροιολαβὼνποδός, ὄφρ᾽ἵκετ᾽αὐλήν,αἰθούσηςτεθύρας: καίμινποτὶἑρκίοναὐλῆςεἷσενἀνακλίνας: σκῆπτρονδέοἱἔμβαλεχειρί,καίμινφωνήσαςἔπεαπτερόενταπροσηύδα:“ἐνταυθοῖ
νῦν
ἧσο
σύας
τε
κύνας
τ᾽
ἀπερύκων,μηδὲσύγεξείνωνκαὶπτωχῶνκοίρανοςεἶναιλυγρὸςἐών, μήπούτικακὸνκαὶμεῖζονἐπαύρῃ.”ἦῥακαὶἀμφ᾽ὤμοισινἀεικέαβάλλετοπήρην,πυκνὰῥωγαλέην: ἐνδὲστρόφοςἦενἀορτήρ.ἂψδ᾽ὅγ᾽ἐπ᾽οὐδὸνἰὼνκατ᾽ἄρ᾽ἕζετο: τοὶδ᾽ἴσανεἴσωἡδὺγελώοντεςκαὶδεικανόωντ᾽ἐπέεσσι:“Ζεύς
τοι
δοίη, ξεῖνε, καὶ
ἀθάνατοι
θεοὶ
ἄλλοι,ὅττιμάλιστ᾽ἐθέλειςκαίτοιφίλονἔπλετοθυμῷ,ὃςτοῦτοντὸνἄναλτονἀλητεύεινἀπέπαυσαςἐνδήμῳ: τάχαγάρμινἀνάξομενἤπειρόνδεεἰςἜχετονβασιλῆα, βροτῶνδηλήμοναπάντων.”ὣςἄρ᾽ἔφαν, χαῖρενδὲκλεηδόνιδῖοςὈδυσσεύς.Ἀντίνοοςδ᾽ἄραοἱμεγάληνπαρὰγαστέραθῆκεν,ἐμπλείηνκνίσηςτεκαὶαἵματος: Ἀμφίνομοςδὲἄρτουςἐκκανέοιοδύωπαρέθηκενἀείρας