“πάντως, θαρσαλέη, κύον
ἀδεές, οὔ
τί
με
λήθεις
ἔρδουσαμέγαἔργον, ὃσῇκεφαλῇἀναμάξεις:πάνταγὰρεὖᾔδησθ᾽, ἐπεὶἐξἐμεῦἔκλυεςαὐτῆςὡςτὸνξεῖνονἔμελλονἐνὶμεγάροισινἐμοῖσινἀμφὶπόσειεἴρεσθαι, ἐπεὶπυκινῶςἀκάχημαι.”ἦῥακαὶΕὐρυνόμηνταμίηνπρὸςμῦθονἔειπεν:“Εὐρυνόμη, φέρε
δὴ
δίφρον
καὶ
κῶας
ἐπ᾽
αὐτοῦ,ὄφρακαθεζόμενοςεἴπῃἔποςἠδ᾽ἐπακούσῃὁξεῖνοςἐμέθεν: ἐθέλωδέμινἐξερέεσθαι.”ὣςἔφαθ᾽, ἡδὲμάλ᾽ὀτραλέωςκατέθηκεφέρουσαδίφρονἐΰξεστονκαὶἐπ᾽αὐτῷκῶαςἔβαλλεν:ἔνθακαθέζετ᾽ἔπειταπολύτλαςδῖοςὈδυσσεύς.τοῖσιδὲμύθωνἦρχεπερίφρωνΠηνελόπεια:“ξεῖνε, τὸ
μέν
σε
πρῶτον
ἐγὼν
εἰρήσομαι
αὐτή:τίςπόθενεἶςἀνδρῶν; πόθιτοιπόλιςἠδὲτοκῆες;”τὴνδ᾽ἀπαμειβόμενοςπροσέφηπολύμητιςὈδυσσεύς:“ὦ
γύναι, οὐκ
ἄν
τίς
σε
βροτῶν
ἐπ᾽
ἀπείρονα
γαῖαν
νεικέοι: ἦγάρσευκλέοςοὐρανὸνεὐρὺνἱκάνει,ὥςτέτευἢβασιλῆοςἀμύμονος, ὅςτεθεουδὴςἀνδράσινἐνπολλοῖσικαὶἰφθίμοισινἀνάσσωνεὐδικίαςἀνέχῃσι, φέρῃσιδὲγαῖαμέλαιναπυροὺςκαὶκριθάς, βρίθῃσιδὲδένδρεακαρπῷ,τίκτῃδ᾽ἔμπεδαμῆλα, θάλασσαδὲπαρέχῃἰχθῦςἐξεὐηγεσίης, ἀρετῶσιδὲλαοὶὑπ᾽αὐτοῦ.τῷἐμὲνῦντὰμὲνἄλλαμετάλλασῷἐνὶοἴκῳ,μηδ᾽ἐμὸνἐξερέεινεγένοςκαὶπατρίδαγαῖαν,μήμοιμᾶλλονθυμὸνἐνιπλήσῃςὀδυνάωνμνησαμένῳμάλαδ᾽εἰμὶπολύστονος: οὐδέτίμεχρὴοἴκῳἐνἀλλοτρίῳγοόωντάτεμυρόμενόντεἧσθαι, ἐπεὶκάκιονπενθήμεναιἄκριτοναἰεί: