ἀτρίπτουςἁπαλάς: μετὰδὲμνηστῆρσινἔειπεν:“ὦ
φίλοι, οὐ
μὲν
ἐγὼ
τανύω, λαβέτω
δὲ
καὶ
ἄλλος.πολλοὺςγὰρτόδετόξονἀριστῆαςκεκαδήσειθυμοῦκαὶψυχῆς, ἐπεὶἦπολὺφέρτερόνἐστιτεθνάμενἢζώονταςἁμαρτεῖν, οὗθ᾽ἕνεκ᾽αἰεὶἐνθάδ᾽ὁμιλέομεν, ποτιδέγμενοιἤματαπάντα.νῦνμέντιςκαὶἔλπετ᾽ἐνὶφρεσὶνἠδὲμενοινᾷγῆμαιΠηνελόπειαν, Ὀδυσσῆοςπαράκοιτιν.αὐτὰρἐπὴντόξουπειρήσεταιἠδὲἴδηται,ἄλληνδήτιν᾽ἔπειταἈχαιϊάδωνεὐπέπλωνμνάσθωἐέδνοισινδιζήμενος: ἡδέκ᾽ἔπειταγήμαιθ᾽ὅςκεπλεῖσταπόροικαὶμόρσιμοςἔλθοι.”ὣςἄρ᾽ἐφώνησενκαὶἀπὸἕοτόξονἔθηκε,κλίναςκολλητῇσινἐϋξέστῃςσανίδεσσιν,αὐτοῦδ᾽ὠκὺβέλοςκαλῇπροσέκλινεκορώνῃ,ἂψδ᾽αὖτιςκατ᾽ἄρἕζετ᾽ἐπὶθρόνουἔνθενἀνέστη.Ἀντίνοοςδ᾽ἐνένιπενἔποςτ᾽ἔφατ᾽ἔκτ᾽ὀνόμαζε:“λειῶδες, ποῖόν
σε
ἔπος
φύγεν
ἕρκος
ὀδόντων,δεινόντ᾽ἀργαλέοντε, —νεμεσσῶμαι
δέ
τ᾽
ἀκούων—εἰδὴτοῦτόγετόξονἀριστῆαςκεκαδήσειθυμοῦκαὶψυχῆς, ἐπεὶοὐδύνασαισὺτανύσσαι.οὐγάρτοίσέγετοῖονἐγείνατοπότνιαμήτηροἷόντεῥυτῆραβιοῦτ᾽ἔμεναικαὶὀϊστῶν:ἀλλ᾽ἄλλοιτανύουσιτάχαμνηστῆρεςἀγαυοί.”ὣςφάτο, καίῥ᾽ἐκέλευσεΜελάνθιον, αἰπόλοναἰγῶν:“ἄγρει
δή, πῦρ
κῆον
ἐνὶ
μεγάροισι, Μελανθεῦ,πὰρδὲτίθειδίφροντεμέγανκαὶκῶαςἐπ᾽αὐτοῦ,ἐκδὲστέατοςἔνεικεμέγαντροχὸνἔνδονἐόντος,ὄφρανέοιθάλποντες, ἐπιχρίοντεςἀλοιφῇ,τόξουπειρώμεσθακαὶἐκτελέωμενἄεθλον.”