μνηστήρεσσινἄεθλονἀάατον: οὐγὰρὀΐωῥηϊδίωςτόδετόξονἐΰξοονἐντανύεσθαι.οὐγάρτιςμέτατοῖοςἀνὴρἐντοίσδεσιπᾶσινοἷοςὈδυσσεὺςἔσκεν: ἐγὼδέμιναὐτὸςὄπωπα,καὶγὰρμνήμωνεἰμί, πάϊςδ᾽ἔτινήπιοςἦα.”ὣςφάτο, τῷδ᾽ἄραθυμὸςἐνὶστήθεσσινἐώλπεινευρὴνἐντανύσεινδιοϊστεύσειντεσιδήρου.ἦτοιὀϊστοῦγεπρῶτοςγεύσεσθαιἔμελλενἐκχειρῶνὈδυσῆοςἀμύμονος, ὃντότ᾽ἀτίμαἥμενοςἐνμεγάροις, ἐπὶδ᾽ὤρνυεπάνταςἑταίρους.τοῖσιδὲκαὶμετέειφ᾽ἱερὴἲςΤηλεμάχοιο:“ὢ
πόποι, ἦ
μάλα
με
Ζεὺς
ἄφρονα
θῆκε
Κρονίων:μήτηρμένμοίφησιφίλη, πινυτήπερἐοῦσα,ἄλλῳἅμ᾽ἕψεσθαινοσφισσαμένητόδεδῶμα:αὐτὰρἐγὼγελόωκαὶτέρπομαιἄφρονιθυμῷ.ἀλλ᾽ἄγετε, μνηστῆρες, ἐπεὶτόδεφαίνετ᾽ἄεθλον,οἵηνῦνοὐκἔστιγυνὴκατ᾽Ἀχαιΐδαγαῖαν,οὔτεΠύλουἱερῆςοὔτ᾽ἌργεοςοὔτεΜυκήνης:οὔτ᾽αὐτῆςἸθάκηςοὔτ᾽ἠπείροιομελαίνης:καὶδ᾽αὐτοὶτόδεγ᾽ἴστε: τίμεχρὴμητέροςαἴνου;ἀλλ᾽ἄγεμὴμύνῃσιπαρέλκετεμηδ᾽ἔτιτόξουδηρὸνἀποτρωπᾶσθετανυστύος, ὄφραἴδωμεν.καὶδέκεναὐτὸςἐγὼτοῦτόξουπειρησαίμην:εἰδέκενἐντανύσωδιοϊστεύσωτεσιδήρου,οὔκέμοιἀχνυμένῳτάδεδώματαπότνιαμήτηρλείποιἅμ᾽ἄλλῳἰοῦσ᾽, ὅτ᾽ἐγὼκατόπισθελιποίμηνοἷόςτ᾽ἤδηπατρὸςἀέθλιακάλ᾽ἀνελέσθαι.”ἦκαὶἀπ᾽ὤμοιϊνχλαῖνανθέτοφοινικόεσσανὀρθὸςἀναΐξας, ἀπὸδὲξίφοςὀξὺθέτ᾽ὤμων.πρῶτονμὲνπελέκεαςστῆσεν, διὰτάφρονὀρύξας