ἠλώμην, τῆόςμοιἀδελφεὸνἄλλοςἔπεφνενλάθρῃ, ἀνωιστί, δόλῳοὐλομένηςἀλόχοιο:ὣςοὔτοιχαίρωντοῖσδεκτεάτεσσινἀνάσσω.καὶπατέρωντάδεμέλλετ᾽ἀκουέμεν, οἵτινεςὑμῖνεἰσίν, ἐπεὶμάλαπολλὰπάθον, καὶἀπώλεσαοἶκονεὖμάλαναιετάοντα, κεχανδόταπολλὰκαὶἐσθλά.ὧνὄφελοντριτάτηνπερἔχωνἐνδώμασιμοῖρανναίειν, οἱδ᾽ἄνδρεςσόοιἔμμεναι, οἳτότ᾽ὄλοντοΤροίῃἐνεὐρείῃἑκὰςἌργεοςἱπποβότοιο.ἀλλ᾽ἔμπηςπάνταςμὲνὀδυρόμενοςκαὶἀχεύωνπολλάκιςἐνμεγάροισικαθήμενοςἡμετέροισινἄλλοτεμέντεγόῳφρένατέρπομαι, ἄλλοτεδ᾽αὖτεπαύομαι: αἰψηρὸςδὲκόροςκρυεροῖογόοιο.τῶνπάντωνοὐτόσσονὀδύρομαι, ἀχνύμενόςπερ,ὡςἑνός, ὅςτέμοιὕπνονἀπεχθαίρεικαὶἐδωδὴνμνωομένῳ, ἐπεὶοὔτιςἈχαιῶντόσσ᾽ἐμόγησεν,ὅσσ᾽Ὀδυσεὺςἐμόγησεκαὶἤρατο. τῷδ᾽ἄρ᾽ἔμελλεναὐτῷκήδε᾽ἔσεσθαι, ἐμοὶδ᾽ἄχοςαἰὲνἄλαστονκείνου, ὅπωςδὴδηρὸνἀποίχεται, οὐδέτιἴδμεν,ζώειὅγ᾽ἦτέθνηκεν. ὀδύρονταίνύπουαὐτὸνΛαέρτηςθ᾽ὁγέρωνκαὶἐχέφρωνΠηνελόπειαΤηλέμαχόςθ᾽, ὃνἔλειπενέονγεγαῶτ᾽ἐνὶοἴκῳ.”ὣςφάτο, τῷδ᾽ἄραπατρὸςὑφ᾽ἵμερονὦρσεγόοιο.δάκρυδ᾽ἀπὸβλεφάρωνχαμάδιςβάλεπατρὸςἀκούσας,χλαῖνανπορφυρέηνἄντ᾽ὀφθαλμοῖινἀνασχὼνἀμφοτέρῃσινχερσί. νόησεδέμινΜενέλαος,μερμήριξεδ᾽ἔπειτακατὰφρένακαὶκατὰθυμόν,ἠέμιναὐτὸνπατρὸςἐάσειεμνησθῆναιἦπρῶτ᾽ἐξερέοιτοἕκαστάτεπειρήσαιτο.ἧοςὁταῦθ᾽ὥρμαινεκατὰφρένακαὶκατὰθυμόν,