ἀλλ᾽ἕπεοπροτέρω, ἵνατοιπὰρξείνιαθείω.”ὥςἄραφωνήσασαθεὰπαρέθηκετράπεζανἀμβροσίηςπλήσασα, κέρασσεδὲνέκταρἐρυθρόν.αὐτὰρὁπῖνεκαὶἦσθεδιάκτοροςἀργεϊφόντης.αὐτὰρἐπεὶδείπνησεκαὶἤραρεθυμὸνἐδωδῇ,καὶτότεδήμινἔπεσσινἀμειβόμενοςπροσέειπεν:“εἰρωτᾷς
μ᾽
ἐλθόντα
θεὰ
θεόν: αὐτὰρ
ἐγώ
τοι
νημερτέωςτὸνμῦθονἐνισπήσω: κέλεαιγάρ.Ζεὺςἐμέγ᾽ἠνώγειδεῦρ᾽ἐλθέμενοὐκἐθέλοντα:τίςδ᾽ἂνἑκὼντοσσόνδεδιαδράμοιἁλμυρὸνὕδωρἄσπετον; οὐδέτιςἄγχιβροτῶνπόλις, οἵτεθεοῖσινἱεράτεῥέζουσικαὶἐξαίτουςἑκατόμβας.ἀλλὰμάλ᾽οὔπωςἔστιΔιὸςνόοναἰγιόχοιοοὔτεπαρεξελθεῖνἄλλονθεὸνοὔθ᾽ἁλιῶσαι.φησίτοιἄνδραπαρεῖναιὀιζυρώτατονἄλλων,τῶνἀνδρῶν, οἳἄστυπέριΠριάμοιομάχοντοεἰνάετες, δεκάτῳδὲπόλινπέρσαντεςἔβησανοἴκαδ᾽: ἀτὰρἐννόστῳἈθηναίηνἀλίτοντο,ἥσφινἐπῶρσ᾽ἄνεμόντεκακὸνκαὶκύματαμακρά.ἔνθ᾽ἄλλοιμὲνπάντεςἀπέφθιθενἐσθλοὶἑταῖροι,τὸνδ᾽ἄραδεῦρ᾽ἄνεμόςτεφέρωνκαὶκῦμαπέλασσε.τὸννῦνσ᾽ἠνώγεινἀποπεμπέμενὅττιτάχιστα:οὐγάροἱτῇδ᾽αἶσαφίλωνἀπονόσφινὀλέσθαι,ἀλλ᾽ἔτιοἱμοῖρ᾽ἐστὶφίλουςτ᾽ἰδέεινκαὶἱκέσθαιοἶκονἐςὑψόροφονκαὶἑὴνἐςπατρίδαγαῖαν.”ὣςφάτο, ῥίγησενδὲΚαλυψώ, δῖαθεάων,καίμινφωνήσασ᾽ἔπεαπτερόενταπροσηύδα:“σχέτλιοί
ἐστε, θεοί, ζηλήμονες
ἔξοχον
ἄλλων,οἵτεθεαῖςἀγάασθεπαρ᾽ἀνδράσινεὐνάζεσθαιἀμφαδίην, ἤντίςτεφίλονποιήσετ᾽ἀκοίτην.