GetPassage urn:cts:greekLit:tlg0012.tlg002.alpheios-text-grc1:7.331-7.347 urn:cts:greekLit:tlg0012.tlg002.alpheios-text-grc1:7.331-7.347
Ζεῦ πάτερ, αἴθ᾽ ὅσα εἶπε τελευτήσειεν ἅπαντα Ἀλκίνοος: τοῦμένκενἐπὶζείδωρονἄρουρανἄσβεστονκλέοςεἴη, ἐγὼδέκεπατρίδ᾽ἱκοίμην.”ὣςοἱμὲντοιαῦταπρὸςἀλλήλουςἀγόρευον:κέκλετοδ᾽Ἀρήτηλευκώλενοςἀμφιπόλοισινδέμνι᾽ὑπ᾽αἰθούσῃθέμεναικαὶῥήγεακαλὰπορφύρε᾽ἐμβαλέειν, στορέσαιτ᾽ἐφύπερθετάπηταςχλαίναςτ᾽ἐνθέμεναιοὔλαςκαθύπερθενἕσασθαι.αἱδ᾽ἴσανἐκμεγάροιοδάοςμετὰχερσὶνἔχουσαι:αὐτὰρἐπεὶστόρεσανπυκινὸνλέχοςἐγκονέουσαι,ὤτρυνονδ᾽Ὀδυσῆαπαριστάμεναιἐπέεσσιν:ὄρσο κέων, ξεῖνε: πεποίηται δέ τοι εὐνή.”ὣςφάν, τῷδ᾽ἀσπαστὸνἐείσατοκοιμηθῆναι.ὣςμὲνἔνθακαθεῦδεπολύτλαςδῖοςὈδυσσεὺςτρητοῖςἐνλεχέεσσινὑπ᾽αἰθούσῃἐριδούπῳ:Ἀλκίνοοςδ᾽ἄραλέκτομυχῷδόμουὑψηλοῖο,πὰρδὲγυνὴδέσποιναλέχοςπόρσυνεκαὶεὐνήν.