Trachiniae, Sophocles, creator; Sophocles with an English translation Vol 2; Storr, Francis, 1839-1919, editor, translator; London, New York: William Heinemann Ltd., The Macmillan Company, 1913.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
κάλει τὸ πᾶν μοι σπέρμα σῶν ὁμαιμόνων,
κάλει δὲ τὴν τάλαιναν Ἀλκμήνην, Διὸς
μάτην ἄκοιτιν, ὡς τελευταίαν ἐμοῦ
1150
φήμην πύθησθε θεσφάτων ὅσʼ οἶδʼ ἐγώ.
Ὕλλος
ἀλλʼ οὔτε μήτηρ ἐνθάδʼ, ἀλλʼ ἐπακτίᾳ
Τίρυνθι συμβέβηκεν ὥστʼ ἔχειν ἕδραν.
παίδων δὲ τοὺς μὲν ξυλλαβοῦσʼ αὐτὴ τρέφει,
τοὺς δʼ ἂν τὸ Θήβης ἄστυ ναίοντας μάθοις·
1155
ἡμεῖς δʼ ὅσοι πάρεσμεν, εἴ τι χρή, πάτερ,
πράσσειν, κλύοντες ἐξυπηρετήσομεν.
Ἡρακλῆς
σὺ δʼ οὖν ἄκουε τοὔργον· ἐξήκεις δʼ ἵνα
φανεῖς ὁποῖος ὢν ἀνὴρ ἐμὸς καλεῖ.
ἐμοὶ γὰρ ἦν πρόφαντον ἐκ πατρὸς πάλαι,
1160
τῶν ἐμπνεόντων μηδενὸς θανεῖν ὕπο,
ἀλλʼ ὅστις Ἅιδου φθίμενος οἰκήτωρ πέλοι.
ὅδʼ οὖν ὁ θὴρ Κένταυρος, ὡς τὸ θεῖον ἦν
πρόφαντον, οὕτω ζῶντά μʼ ἔκτεινεν θανών.
φανῶ δʼ ἐγὼ τούτοισι συμβαίνοντʼ ἴσα
1165
μαντεῖα καινά, τοῖς πάλαι ξυνήγορα,
ἃ τῶν ὀρείων καὶ χαμαικοιτῶν ἐγὼ
Σελλῶν ἐσελθὼν ἄλσος εἰσεγραψάμην
πρὸς τῆς πατρῴας καὶ πολυγλώσσου δρυός,
ἥ μοι χρόνῳ τῷ ζῶντι καὶ παρόντι νῦν
1170
ἔφασκε μόχθων τῶν ἐφεστώτων ἐμοὶ
λύσιν τελεῖσθαι· κἀδόκουν πράξειν καλῶς.
τὸ δʼ ἦν ἄρʼ οὐδὲν ἄλλο πλὴν θανεῖν ἐμέ.
τοῖς γὰρ θανοῦσι μόχθος οὐ προσγίγνεται.
ταῦτʼ οὖν ἐπειδὴ λαμπρὰ συμβαίνει, τέκνον,
1175
δεῖ σʼ αὖ γενέσθαι τῷδε τἀνδρὶ σύμμαχον
καὶ μὴ ʼπιμεῖναι τοὐμὸν ὀξῦναι στόμα,