Philoctetes, Sophocles, creator; Sophocles with an English translation Vol 2; Storr, Francis, 1839-1919, editor, translator. London, New York: William Heinemann Ltd., The Macmillan Company, 1913.
ὦ τοῦ γέροντος θρέμμα Λυκομήδους, τίνι
στόλῳ προσέσχες τήνδε γῆν πόθεν πλέων;
Νεοπτόλεμος
245
ἐξ Ἰλίου τοι δὴ τανῦν γε ναυστολῶ.
Φιλοκτήτης
πῶς εἶπας; οὐ γὰρ δὴ σύ γʼ ἦσθα ναυβάτης
ἡμῖν κατʼ ἀρχὴν τοῦ πρὸς Ἴλιον στόλου.
Νεοπτόλεμος
ἦ γὰρ μετέσχες καὶ σὺ τοῦδε τοῦ πόνου;
Φιλοκτήτης
ὦ τέκνον, οὐ γὰρ οἶσθά μʼ ὅντινʼ εἰσορᾷς;
Νεοπτόλεμος
250
πῶς γὰρ κάτοιδʼ ὅν γʼ εἶδον οὐδεπώποτε;
Φιλοκτήτης
οὐδʼ ὄνομʼ ἄρʼ οὐδὲ τῶν ἐμῶν κακῶν κλέος
ᾔσθου ποτʼ οὐδέν, οἷς ἐγὼ διωλλύμην;
Νεοπτόλεμος
ὡς μηδὲν εἰδότʼ ἴσθι μʼ ὧν ἀνιστορεῖς.
Φιλοκτήτης
ὦ πόλλʼ ἐγὼ μοχθηρός, ὦ πικρὸς θεοῖς,
255
οὗ μηδὲ κληδὼν ὧδʼ ἔχοντος οἴκαδε
μηδʼ Ἑλλάδος γῆς μηδαμοῦ διῆλθέ που.
ἀλλʼ οἱ μὲν ἐκβαλόντες ἀνοσίως ἐμὲ
γελῶσι σῖγʼ ἔχοντες, ἡ δʼ ἐμὴ νόσος
ἀεὶ τέθηλε κἀπὶ μεῖζον ἔρχεται.
260
ὦ τέκνον, ὦ παῖ πατρὸς ἐξ Ἀχιλλέως,
ὅδʼ εἴμʼ ἐγώ σοι κεῖνος, ὃν κλύεις ἴσως
τῶν Ἡρακλείων ὄντα δεσπότην ὅπλων,
ὁ τοῦ Ποίαντος παῖς Φιλοκτήτης, ὃν οἱ
δισσοὶ στρατηγοὶ χὠ Κεφαλλήνων ἄναξ
265
ἔρριψαν αἰσχρῶς ὧδʼ ἔρημον, ἀγρίᾳ
νόσῳ καταφθίνοντα, τῆς ἀνδροφθόρου
πληγέντʼ ἐχίδνης ἀγρίῳ χαράγματι·
ξὺν ᾗ μʼ ἐκεῖνοι, παῖ, προθέντες ἐνθάδε
ᾤχοντʼ ἔρημον, ἡνίκʼ ἐκ τῆς ποντίας
270
Χρύσης κατέσχον δεῦρο ναυβάτῃ στόλῳ.
τότʼ ἄσμενοί μʼ ὡς εἶδον ἐκ πολλοῦ σάλου
εὕδοντʼ ἐπʼ ἀκτῆς ἐν κατηρεφεῖ πέτρᾳ,